دو زبانه ها کمتر آلزایمر می گیرند

تحقیقات جدید نشان می دهد که یادگیری و صحبت کردن بیش از یک زبان می تواند شروع زوال عقل و ابتلای به آلزایمر را برای چهار تا پنج سال به تاخیر بیاندازد.

پژوهشگرانی از دانشگاه گنت (Ghent) بلژیک در بررسی هایی که انجام دادند ، دریافتند که متوسط سن تشخیص بیماری مبتلایان به آلزایمر برای افرادی که به یک زبان سخن می گویند سن 73 سالگی و برای افراد دو زبانه سن 77 سالگی است . این شرایط برای افراد چند زبانه تا پنج سال به تاخیر می افتد .

متوسط سن تشخیص بیماری مبتلایان به آلزایمر برای افرادی که به یک زبان سخن می گویند سن 73 سالگی و برای افراد دو زبانه سن 77 سالگی است . این شرایط برای افراد چند زبانه تا پنج سال به تاخیر می افتد .

محققان این دانشگاه در پژوهش های خود شرایط حافظه و عملکرد مغز 69 بیمار تک زبانه و 65 بیمار دو زبانه که همگی تحت درمان بیماری احتمالی آلزایمر قرار داشتند رامطالعه کردند . تجزیه و تحلیل های انجام شده روی این افراد نشان می دهد که ظهور و تشخیص ریشه های عصبی این بیماری در افراد دو زبانه بین چهار تا پنج سال دیرتر نسبت به افراد یک زبانه رخ می دهد .

نتایج پژهش های انجام گرفته توسط پژوهشگران بلژیکی ، تحقیقات پیشین را مبنی بر اینکه دانستن و صحبت کردن به دو زبان و یا بیشتر، سرعت " پیری شناختی " را کاهش می دهد و به " ذخیره شناختی " کمک می کند  ، تایید و اثبات کرد.

پژوهشگران معتقد هستند که استفاده از دو زبان به طور مداوم و ثابت همانند یک تمرین برای مغز محسوب می گردد و باعث می شود تا سلول های خاکستری مغز به چالش کشیده شده  و از انحطاط و زوال حفظ شوند.  مطالعات تصویربرداری MRI نشان می دهد که مغز انسانی که به دو زبان سخن می گویند و درگیر دو زبان است ، از تراکم بالاتری در ماده خاکستری و سفید ، نسبت به انسان تک زبانه برخوردار است . در حقیقت یادگیری زبان دوم به عنوان یک عامل کمک کننده ، ذخیره شناختی و کارائی عصبی را بهبود می بخشد .  

منبع: ugent.be/en/research

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.