فساد اداری، بیماری پیش رونده ای است که در صورت عدم کنترل، می تواند تمام پایه های پیشرفت یک کشور را پوسیده کند. محفقان ایرانی، به آسیب شناسی این موضوع مهم درسازمان های ورزشی پرداخته اند.
به گزارش سیناپرس، فساد، یکی از پدیده های جهانی است که از دیرباز با پیدایش شکل های اولیه حکومت وجود داشته است و عاملی مهم در ایجاد آسیب و ضرر به سیاست ها و منافع عمومی تلقی می شود. در سال های اخیر، پدیده فساد به طور عمده توجه جهانیان را به خود جلب کرده است.
در کشورهای کوچک و بزرگ، توسعه یافته یا در حال توسعه، دولت های متعددی بوده اند که به خاطر اتهام به فساد شکست خورده اند و مدیران زیادی به همین دلیل برکنار شده اند. به گزارش سیناپرس، فساد به فرهنگ کشورها ارتباط ندارد و در واقع کشوری با شرایط فرهنگی بالا هم می تواند درگیر فساد شود.
به اعتقاد بیشتر متفکران، فساد یک بیماری انکارناپذیر در همه حکومت هاست و مختص یک قاره، منطقه یا گروه قومی خاص نیست. فساد در رژیم های سیاسی دموکراتیک و دیکتاتوری، اقتصادهای سوسیالیستی، سرمایه داری و فئودال یافت می شود و اقدامات فسادآمیز مربوط به زمان حال نیست، بلکه تاریخ آن به قدمت جهان است. از این رو، قدمت فساد به اندازه قدمت مفهوم دولت است. در واقع هرجا که قدرت و ثروت متمرکز می شود و هر جا دولتی وجود دارد، فساد نیز وجود دارد. اما واقعیت امر این است که امروزه این پدیده درمقایسه بین دو دسته کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، در بین کشورهای دسته دوم بیشتر و شایع تر است.
در پژوهشی که با همین موضوعیت توسط محققانی از دانشگاه آزاد اسلامی انجام شده است، عوامل موثر بر کنترل فساد در سازمان های ورزشی ایران در یک فراتحلیل مورد بررسی واقع گردیده اند.
این تحقیق روی 17 پژوهش پیشین داخلی انجام شده که در زمینه عوامل کنترل کننده فساد در سازمان های ورزشی کشور در بازه زمانی 1385 تا 1399 انجام شده بودند.
نتایج این تحقیق نشان دادند: به ترتیب عوامل اقتصادی، برون سپاری و تعهد و همچنین عوامل سازمانی بیشترین تاثیر را بر ایجاد فساد در سازمان های ورزشی داشته اند. همچنین بر اساس این نتایج، با اقداماتی نظیر افزایش حقوق و مزایای سالیانه متناسب با تورم جامعه، استخدام کارکنان شایسته و متعهد با ضوابط استخدامی شفاف و روشن، می توان قسمت اعظم فساد اداری را کنترل کرد.
به گفته محمد نصیری، استادیار و محقق مدیریت ورزشی گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی و همکار دیگرش در این مطالعه، فساد مالی، نقض قوانین موجود برای تأمین منافع و سود شخصی است. از فساد مالی اغلب به عنوان یک بیماری شدید نام برده می شود که به طور بی رحمانه از یک سازمان به سازمان دیگر و از یک نهاد به نهاد دیگر سرایت می کند، به طوری که تمام نهادهای موجود را تحلیل می برد تا منجر به فروپاشی سیستم سیاسی حاکم شود.
آن ها می افزایند: موثرترین متغیر ایجاد کننده فساد در سازمان های ورزشی عامل اقتصادی است. اما برون سپاری و تعهد سازمانی کارکنان نیز جزو عوامل مهم در این خصوص هستند. کارکنانی که به صورت برون سپاری با سازمان های دیگر از جمله سازمان های ورزشی کار می کنند می توانند باعث بروز فساد اداری شوند.
در این تحقیق همچنین اشاره شده است که تعهد سازمانی شامل پیوند روانی بین فرد و سازمان است که در این میان، فرد به ارزش های سازمان احترام می گذارد و نسبت به سازمان خود وفادار است. تعهد سازمانی دارای سه مرحله است: پذیرفتن، همانند شدن و درونی کردن. وجود و تقویت این عامل می تواند بر کاهش فساد تاثیر بسیاری داشته باشد.
نصیری و همکارش اظهار می دارند: مواردی از قبیل نبود سازوکارهای کنترل مناسب، نظام پاداش ناکارآمد، وجود شبکه های غیررسمی، کلی و مبهم بودن قوانین، عدم تدوین آیین نامه های اجرایی مندرج در قانون در موعد مقرر، مبهم بودن وضعیت شرکت ها و موسسات دولتی و نیمه دولتی، عدم ضمانت اجرایی برای مبارزه با فساد، عدم هماهنگی، عدم رعایت شایسته سالاری در انتصاب مدیران، تمرکز اداری و گستردگی حیطه نظارت و دخالت دولت و ضعف در نظارت بر عملکرد دولت توسط قوای دیگر و نهادهای مدنی و همچنین مشخص نبودن استانداردها و روش های ارائه خدمات دولتی به مردم از دلایلی هستند که می توانند سازمان تربیت بدنی، فدراسیون های ورزشی و سایر سازمان های ورزشی را در معرض خطر فساد اداری قرار دهند.
به گزارش سیناپرس، بر اساس این نتایج که در فصل نامه «مطالعات راهبردی ورزش و جوانان» متعلق به وزارت ورزش و جوانان منتشر شده اند، تاکید شده است که نیروی انسانی، اساسی ترین عامل نظام اداری محسوب می شود و در صورتی که به شایستگی اش بها داده نشود، به خود باوری نمی رسد و سازمان های دولتی و خصوصی را بی عدالت و مبتنی بر رابطه سالاری قلمداد می کند. لذا برای کنترل فساد، بایستی به این نکته نیز توجهی ویژه داشت.
گزارش: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.