مدیر پروژه سیستم رانش قطار ملی گفت: 82 درصد تجهیزات قطار ملی ساخت داخلی است و 15 درصد این ادوات نیز می تواند در آینده در داخل کشور ساخته شوند. در حال حاضر نیز دبرای تولید انبوه این قطار آماده هستیم.
محمد فرزی، مدیر پروژه سیستم رانش قطار ملی و مدیر گروه منابع تغذیه صنعت جهاددانشگاهی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری سیناپرس گفت: قطارهای مترو اصولا قطارهای خود کششی هستند یعنی مانند قطارهای برون شهری، لوکوموتیو ندارند که یک تعداد واگن بدون سیستم پیش رانش را ببرند و بیاورند. هر واگن برای خودش سیستم محرکه دارد و سیستم محرکه قطارهای مترویی در تمام واگن ها توزیع شده است؛ به عنوان مثال زمانی که ما راجع به قطار هفت واگن صحبت می کنیم. پنج واگن موتوردار و سه واگن تریلر است. در این واگن ها، بیست موتور با گیربکس های که به محورهای چرخ ها وصل هستند، با یکدیگر کار می کنند و کار حرکت، شتاب و توقف قطار را برعهده دارند.
وی افزود: در این قطارها، اطلاعات تمام تجهیزات دورانی مورد نیاز برای حرکت قطارها، موتور، گیربکس، ادواتی که سرعت این موتورها را کم و زیاد می کند (سیستم کنترل دور موتورها) و تمام تجهیزات تامین کننده برق داخل قطارها و سیستم کنترل قطار (که تمام پارامترها و کمیت های داخل قطار را بازبینی، کنترل و تنظیم می کند) به راهبر قطار داده می شود. سپس اطلاعات از راهبر قطار به سیستم کنترل ارسال می شود؛ این پکیج را سیستم کنترل و نظارت قطار می نامند. در واقع همه این موارد با یکدیگر سیستم رانش قطعار را تشکیل می دهند.
وی تصریح کرد: اکنون 30 درصد قیمت قطار را این ادوات تشکیل می دهند،زیرا ادوات کاملا وارداتی بود و ما تنها بدنه را می ساختیم. سال 1398، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری پروژه ای به جهاددانشگاهی و شرکت واگن سازی و سایر نقش آفرینان این حوزه واگذار کرد. هرکدام از این شرکت ها یک بخشی از کار را انجام دادند و یک قطار ملی با سهم ساخت بیش از 85 درصد داخل آماده کردند. قبلا این سهم 21 الی 22 درصد بود. اکنون قطار ملی که ساخته شده 82 درصد تجهیزاتش کاملا ساخت داخل است و 15 درصد نیز بعضی از ادواتی است که می تواند در آینده ساخت داخل شود اما فعلا با توجه به محودیت تعداد آنها، وارد شده است.
مدیر پروژه سیستم رانش قطار ملی اظهارداشت: هم اکنون شرکت هایی مانند زیمنس، آلستوم و همچنین یک شرکت چینی در دنیا مجموعه ای از قطار مترو را به طور کامل می سازند. در مقایسه با این شرکت ها، ما نیز صاحب طراحی و ساخت قطار مترویی در کشور شده ایم. در حال حاضر نیز در حال تولید انبوه آن هستیم.
فرزی به سیناپرس گفت: برآورد شده است که هزینه ساخت هر واگن مترویی یک میلیون یورو باشد. پیش از این ما فقط 22 درصد این قطارها را داخل کشور انجام می دادیم و 78 درصد وارداتی و ارزبر بود. اکنون از آن یک میلیون یورو، 85 درصدش ساخت شده است و تنها 15 درصد واردات انجام می شود، بنابراین ارزبری آن از 78 درصد به 15 درصد تقلیل پیدا کرده است. ضمن اینکه هزینه های خرید این دانش از دنیا در کشورمان نسبت به کشورهایی که صاحب این تکنولوژی نیستند، متفاوت تر است. به عنوان مثال در اوایل اجرای این پروژه، هزینه این دانش برای ما نزدیک به یک میلیون یورو اما برای عربستان چهار میلیون یورو بود. این اختلاف قیمت حاصل دستیابی کشورها به دانش و فناوری محصولات هایتک است.
مدیر گروه منابع تغذیه صنعت یادآورشد: از سوی دیگر در ابتدای این طرح مجبور بودیم قطعات یدکی این قطار را از تامین کننده خارج از کشور، تهیه کنیم. خیلی از شرکت های سازنده به علت وابستگی ما در تعمیرات و قطعات یدکی، این قطعات را به چندین برابر قیمت واقعی تجهیزات می فروختند. اما اکنون در قطار ملی تمام تجهیزات ساخت داخل هستند. قطعا برای ارائه خدمات پس از فروش، قطعات یدکی پس از بهره برداری یا تعمیرات دوره ای و سرویس دهی سالیانه و ماهیانه از قطعات ساخت داخل استفاده می شود.
وی یادآورشد: در حال حاضر حجم بازار و نیاز کشور به حوزه مترو زیاد است. تامین این نیاز وابسته به مسائل مالی دولت و شهرداری است. متاسفانه در حال حاضر سفارش ها محدود است اما اگر حداقل برای برنامه بلند مدت پنج ساله، هرچقدر هم تولید داشته باشیم بازهم قادر به تامین نیاز داخلی نخواهیم بود و مجبور به واردات و تامین این سیستم به روش های نیمه ساخت و دیگر روش ها هستیم.
وی به سیناپرس گفت: برای رقابت در بازارهای جهانی باید تجربه سازندگان این زنجیره تامین یعنی سازندگان بدنه و سیستم رانش تکمیل و مسائل تحریمی کشور نیز برطرف شود. سپس به فکر صادرات این محصول به کشورهای دیگر به ویژه کشورهای تحت تحریم آمریکا باشیم. قطعا وقتی یک دانشی در کشور نهادینه شود، امکان صادرات آن را نیز خواهیم داشت. اما اکنون اولویت مجموعه ما تامین نیاز داخلی است. پیش بینی می شود طی ده سال آینده نیاز به ده هزار واگن داشته باشیم. فعلا توان تولید تمام سازندگان ایران، تولید پانصد واگن در سال است. ما تا ده سال آینده تنها می توانیم 5 هزار واگن تولید کنیم.
فرزی به مشکلات اجرای این طرح پرداخت و افزود: ما اکنون برای اجرای این طرح به دنبال حمایت های ویژه نیستیم. تنها درخواست ما تامین مالی و واگذاری این کار به شرکت های داخلی است. در حال حاضر متاسفانه بسیاری از مطالبات پیمانکاران نیز به طور برآورده نشده است. نوسان نرخ ارز نیز اتفاق های عجیب و غریبی را رقم زده است. در نتیجه هرچند بیش از یک سال است که قطار ملی تحویل داده شده اما هنوز پرداخت ها تکمیل نشده اند.
وی به برنامه های آینده این مجموعه اشاره کرد و اظهارداشت: دانش سیستم رانش قطار ملی، دانشی فراگیر است. در کشتی های بزرگ، کامیون های بزرگ معادن مس، فولاد و آهن، لوکوموتیوهای بین شهری، قطارهای سریع السیر، اتوبوس های برقی، خودروهای الکتریکی نیز مشابه همین تکنولوژی را داریم. در آینده نیز به طور جدی دنبال تولید و ساخت کامیون های 150 تنی ویژه معادن مختلف هستیم.
گفتگو: فرزانه صدقی
No tags for this post.