به گزارش سیناپرس همدان، جهش در ژن های ما می تواند منجر به مشکلات شدیدی مانند سرطان روده بزرگ یا کبد شود. اما سرطان بسیار پیچیده است. جهش در ژن های یکسان می تواند منجر به انواع مختلف تومور در افراد مختلف شود. در حال حاضر، دانشمندان راه خوبی برای تولید چنین زیرگروه‌هایی برای مطالعه در آزمایشگاه ندارند.
اکنون، استادیار آزمایشگاه Cold Spring Harbor، پروفسور سمیر بیاز، روش جدیدی را برای مدل‌سازی برخی از زیرگروه‌های تومور سرطان کبد با استفاده از ابزار ویرایش ژن CRISPR-Cas9 ایجاد کرده است.
ژن ها حاوی اطلاعاتی هستند که بدن ما برای ایجاد پروتئین به آن نیاز دارد. پروتئین های بسیار مشابه تولید شده از یک ژن، ایزوفرم نامیده می شوند. ایزوفرم های مختلف، تومورهای مختلفی تولید می کنند. این فرآیند به عنوان پرش اگزون شناخته می‌شود، که در آن بخش‌های متعددی از یک ژن به یکدیگر متصل می‌شوند تا نسخه متفاوتی از پروتئین ساخته شود.
بیاز توضیح می دهد: همه فکر می کنند سرطان فقط یک نوع است. اما با ایزوفرم‌های مختلف، می‌توانید به زیرشاخه‌های سرطانی مبتلا شوید که ویژگی‌های متفاوتی دارند.
بیاز و همکارانش با هدف قرار دادن یک بخش از ژن موش، Ctnnb1، با CRISPR، دو زیرگروه تومور متمایز تولید کردند. این ابزار بیشتر برای مهار عملکرد ژن استفاده می شود. این اولین باری است که از CRISPR برای تولید جهش‌های مختلف سرطان‌زا در موش‌ها استفاده می‌شود. این جهش ها فعالیت پروتئین را برای تقویت رشد تومور افزایش می دهند. این تیم هر زیرگروه تومور را توالی یابی کردند تا بفهمند کدام ایزوفرم با تفاوت هایی که مشاهده کردند مرتبط است.
بیاز می‌گوید: ما توانستیم آن ایزوفرم‌هایی را تعریف کنیم که با انواع مختلف سرطان مرتبط هستند. برای ما این یک کشف شگفت‌انگیز بود.
سپس، برای تأیید اینکه این ایزوفرم ها واقعاً باعث ایجاد جهش شده اند، آنها را بدون استفاده از CRISPR در موش تولید کردند. آنها دریافتند که در واقع قادر به تولید دو زیرگروه مختلف تومور با ویژگی های مربوطه خود هستند. هر دوی این زیرگروه های تومور کبدی در انسان نیز یافت می شوند.
جهش هایی که بیاز مورد هدف قرار می دهد می تواند منجر به سرطان روده بزرگ و کبد شود. هدف قرار دادن پرش اگزون به عنوان یک رویکرد درمانی بالقوه برای درمان سرطان و سایر بیماری ها ظاهر شده است. روش جدید مطالعه بیاز به محققان اجازه می دهد تا با استفاده از CRISPR این پدیده را در سلول های موش زنده بررسی کنند. این پلتفرم روزی می‌تواند به محققان در توسعه مداخلات درمانی جدید کمک کند. بیاز توضیح می‌دهد: در نهایت، کاری که می‌خواهیم انجام دهیم این است که بهترین مدل‌ها را برای مطالعه زیست‌شناسی سرطان پیدا کنیم تا بتوانیم درمان پیدا کنیم.
این مقاله در مجله پاتولوژی منتشر شده است.
مترجم: کیانوش کرمی