فکر کردن به ورزش به اندازه اندکی ورزش کردن موثر است

در طول هفته گذشته پدیده ای به نام شرمندگی المپیک برای بسیاری از انسان های کره زمین رخ داده است. این پدیده شامل حس گناه و البته انگیزه شروع ورزشی است که به واسطه دیدن ورزشکاران حرفه ای در انسان ها شکل می گیرد. با این وجود بیشتر ما یا وقت لازم برای ورزش را نداریم و یا این که برای این کار تنبل هستیم بنابراین تنها به تماشای مسابقات ادامه خواهیم داد.

دانشمندان معتقدند که کسانی که به انجام کاری پیش از شروع آن فکر می کنند، 30.4 درصد در عمل اصلی نیز موفق تر عمل خواهند کرد.

حال دانشمندان کشف کرده اند که حتی اگر برای انجام ورزش واقعی زمان ندارید، فکر کردن به ورزش کردن می تواند به بدن شما کمک کند. محققان دریافته اند که تصور کردن خود در حال ورزش کردن موجب می شود تا بدن شما تاثیری مشابه با انجام ورزش واقعی را بپذیرد.

البته بدون تردید این تاثیر با انجام ورزش واقعی قابل مقایسه نخواهد بود. جیم دیویس به عنوان پروفسور روانشناسی شناختی در این باره می گوید که حتی تصور تمرین های ورزشی نیز می تواند انسان را قوی تر کند. دلیل رخ دادن این موضوع نیز پدیده ای به نام احساس های عمقی است که موجب می شود انسان درک کند که کدام بخش از بدن در حال انجام دادن کدامین کار است. نمونه بارز این عملکرد این است که هنگامی که می خواهید انگشت خود را به نوک بینی خود برسانید، می توانید این کار را بدون رفتن به مقابل آینه انجام بدهید.

دیوید در این باره می گوید: «به خاطر این حواسی مانند شنوایی و بینایی، شما می توانید تصویر سازی روانی ویژه ای برای تصاویر و یا آهنگ ها داشته باشید. درست مانند تصور بصری و صوتی، تصویر سازی حرکتی نیز در مغز انسان عملکرد خاص خود را دارد و بخش هایی از مغز مسئول حرکت اعضای بدن هستند.»

نمونه این موضوع در آزمایش هایی توسط دانشمندان به اثبات رسیده است. آنها دست کسی را گچ گرفته بوده اند و در طول این مدت از فرد می خواستند که به وزنه زدن با دست گچ گرفته شده فکر کند. پس از گشودن گچ دست فرد یاد شده، عضله دستی که در گچ قرار داشت، دو برابر عضله دست مقابل نیرومند بود.

حال دانشمندان معتقدند که تمرین ذهنی می تواند اثر تمرین های فیزیکی واقعی را نیز چند برابر سازد. دانشمندان معتقدند که کسانی که به انجام کاری پیش از شروع آن فکر می کنند، 30.4 درصد در عمل اصلی نیز موفق تر عمل خواهند کرد.

منبع: nymag

ترجمه احمد محمد حسینی

No tags for this post.