بازیابی راکت دیگر رؤیا نیست

پرتاب یکشنبه صبح راکت فالکون 9 بیشتر از آنکه به دلیل انتقال ماهواره ارتباطاتی ژاپن به مدار خبرساز شده باشد به دلیل تداوم برنامه بازیابی راکت در رسانه های خبری مطرح شده بود. شرکت اسپیس ایکس به عنوان پیشتازترین شرکت خصوصی در زمینه علوم فضانوردی از مدتها پیش کار بر روی فرونشاندن راکتها پس از پرتابهای فضایی را در دستور کار خود قرار داده بود. شکستهای متعدد این شرکت به سوژه داغ رسانه ها تبدیل شده بود. مهندسان اسپیس ایکس از مدتها پیش سکوی شناور روباتیکی را برای فرونشاندن راکت طراحی کرده بودند. اما این سکوی شناور گران قیمت به دفعات مختلف نابود شد و مهندسان این شرکت مجبور شدند نمونه های دیگری از آن تولید کنند.

حالا اما آنها نه تنها در فرود آوردن فالکون 9 بر روی سکوی شناور تبحر خاصی یافته اند بلکه دو بار هم این کار را بر روی خشکی انجام دادند تا نشان دهند برای هر مدل بازیابی راکت به یک حرفه ای تمام عیار تبدیل شده اند. حالا اسپیس ایکس موفق به انجام این کار سخت و پیچیده برای ششمین بار شده است. آخرین برنامه بازیابی راکت، پس از پرتاب موفقیت آمیز ماهواره ارتباطاتی ژاپن یعنی JCSAT-16 صورت گرفت.

کمتر از 9 دقیقه بعد بخش اول راکت دو مرحله ای فالکون 9 که از آن جدا شده بود با موفقیت بر روی سکوی شناور روباتیکی مستقر در اقیانوس اطلس فرود آمد. این سکوی روباتیکی «هنوز تو را دوست دارم» نام دارد که در فاصله چند صد کیلومتری از ساحل فلوریدا فرود راکت را انتظار می کشید.

نخستین بار در دسامبر گذشته بود که اسپیس ایکس موفق به فرود آوردن راکت فالکون 9 بر روی سکوی شناور مستقر در اقیانوس شد. در آن پرتاب 11 ماهواره متعلق به شرکت آمریکایی Orbcomm راهی مدار زمین شد. پس از آن پرتاب مهم و فرود تاریخی، اسپیس ایکس تا ماه جولای چهار برنامه موفقیت آمیز فرونشاندن راکت فالکون 9 را انجام داد که البته سه شکستی که در این مسیر نصیب اسپیس ایکس شد تجربه ارزشمندی برای موفقیتهای بعدی این شرکت بود. بازیابی راکت در روز یکشنبه به عنوان ششمین موفقیت اسپیس ایکس در این مسیر هیجان انگیز محسوب می شود.

اکنون این پرسش مطرح می شود که چرا الون ماسک در رأس شرکت اسپیس ایکس تا این حد به بازیابی راکت فکر می کند؟ پاسخ را نه تنها در ماجراجویی بلکه در معیارهای اقتصادی جستجو کرد. درحقیقت استفاده چند باره از راکتها خود به یک علم جدید تبدیل شده است که با بهره گیری از محاسبات دقیق و فناوریهای نوین امکان پذیر شده است. بدون شک وقتی بتوان از یک راکت نه یک بار بلکه چندین مرتبه استفاده کرد صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها صورت می گیرد و بدین ترتیب راه برای توسعه اکتشافات فضایی در گوشه و کنار منظومه شمسی نیز هموار می شود.

نخستین بار در دسامبر گذشته بود که اسپیس ایکس موفق به فرود آوردن راکت فالکون 9 بر روی سکوی شناور مستقر در اقیانوس شد. 

الون ماسک سودای بردن انسان به مریخ را دارد و تا آن زمان که حداقل 10 تا 15 سال دیگر خواهد بود از مأموریتهایی نظیر بازیابی راکت به تجربه اندوزی پرداخته و در عین حال بودجه لازم برای تحقق چنین رؤیایی را تأمین می کند.

چهار مورد از بازیابی های موفقیت آمیز راکت فالکون بر روی سکوی شناور روباتیکی مستقر در اقیانوس و دو مورد هم بر روی خشکی و دقیقا در کیپ کاناورال فلوریدا انجام شده است. اینکه فرود راکت در خشکی باشد یا اقیانوس به هدف اصلی پرتاب آن بستگی دارد. راکتهایی که محموله هایشان را به مقاصد دوردستی نظیر مدار GTO منتقل می فرستند قابلیت حمل سوخت زیادی را ندارد تا بتوانند در مسیر بازگشت راهی نقطه پرتاب شود و به همین دلیل فرود بر روی سکوی شناور مستقر در اقیانوس تنها گزینه نهایی خواهد بود.

البته اسپیس ایکس تاکنون هیچ یک از راکتهای بازیابی شده را دوباره پرتاب نکرده و به گفته الون ماسک قرار است نخستین راکت بازیابی شده اوایل پاییز امسال به کار گرفته شود.

منبع: space

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا