حجة الحق اوحد الدين محمد بن محمد انوري ابيوردي، به غزليات شيوا و قطعات نغز خود مشهور است و از اركان شعر پارسي محسوب مي شود. او در علوم ادبي و عقلي سرآمد بوده و در رياضيات و نجوم، دستي داشت. وي سالياني مداح امرا و حكام آن دوران بوده است. انوري طبعي قوي و مهارتي وافر در آوردن معاني دقيق و مشكل داشت. وي در شعر خود از زبان محاوره كمك مي گرفت. طريقه ي ابداعي انوري مبتني بر سادگي و بي پيرايگي در تركيب سخن و آميزش آن با لغات عربي و استفاده ي بسيار از اصطلاحات علمي و مضامين دقيق و تخيّلات و تشبيهات و استعارات فراوان مي باشد. انوري نه تنها در قصيده، بلكه در غزل نيز قدرت و مهارت بسيار نشان داده است. غزلهاي انوري از حيث سادگي لفظ و لطافت معني، بهترين غزلهاي فارسي پيش از سعدي محسوب مي شوند. مقطّعات وي هم در سادگي و رواني كم نظير است.
منبع:راسخون
No tags for this post.