مدل سازی قلب سه بعدی گزینه های تشخیص و درمان غیر تهاجمی را برای تنگی آئورت ارائه می دهد.
به گزارش سیناپرس همدان، چاپ سه‌بعدی ساختارهای پیچیده تشریحی مطابق با پیشرفت‌های فناوری تصویربرداری، با استفاده از فانتوم‌های چاپی که ویرایش دقیق‌تر آناتومی دریچه شبیه‌سازی شده و کنترل رفتار جریان خون را تسهیل می‌کند، به طور فزاینده‌ای پیچیده شده است.
محققان کینگ از گروه نشانگرهای زیستی مدل‌سازی و تصویربرداری قلبی، دو مقاله جدید را منتشر کرده‌اند که جزئیات پیشرفت‌ها در تلاش‌ها برای استقرار مدل‌های قلب چاپ‌شده سه‌بعدی (فانتوم‌ها) برای شبیه‌سازی و مطالعه تنگی آئورت را نشان می‌دهد.
تنگی آئورت شرایطی است که دریچه های قلب آئورت کلسیفیه و ضخیم شده است که جریان خون را مسدود می کند.
مدل‌سازی رایانه‌ای و پرینت سه‌بعدی فانتوم‌های جریان آئورت، جایگزینی برای مطالعات in vivo است که در مقایسه با جایگزین شبیه‌سازی‌شده که می‌تواند تغییرات بیشتری در جریان و افت فشار خون داشته باشد، مشکلات جذب توسط بیمار و خطرات رویه‌ای بالقوه را به همراه دارد.
تحقیق منتشر شده در مجله رزونانس مغناطیسی قلبی عروقی، توسعه یک روش غیر تهاجمی برای دسترسی به فشار حرکت جریان خون از طریق تشدید مغناطیسی قلبی عروقی (CMR) را بررسی کرد. مطالعه منتشر شده در مجله تحقیقات ترجمه قلبی عروقی به بررسی دینامیک جریان خون و اندازه گیری در مدل های فانتومی پرداخت.
دکتر هارمیندر گیل می‌گوید: با توسعه مدل‌های دریچه‌ای که مانند دریچه‌های انسانی واقعی رفتار می‌کنند، تکنیک‌های جدیدی که شدت بیماری را با دقت بیشتری مشخص می‌کنند، می‌توانند بدون ایجاد اختلال در مراقبت از بیماران، ایجاد و بهبود یابند.
تکنیک‌های فعلی که برای اندازه‌گیری شدت تنگی آئورت استفاده می‌شوند، مانند اکوکاردیوگرافی داپلر، می‌توانند در معرض خطاهای کنترل‌نشده باشند و نیاز به اندازه‌گیری فشار تهاجمی برای بیمار دارند. استفاده از فانتوم های جریان آئورت یک راه حل برای این چالش ارائه می دهد.
دکتر ژائو فیلیپه فرناندز می گوید: تصمیم در مورد چگونگی و زمان درمان تنگی دریچه پیچیده است و ابزارهای تشخیصی که معمولاً در روال بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند در طول 50 سال گذشته به سختی تکامل یافته‌اند. بنابراین پیشرفت در مطالعه پاتوفیزیولوژی تنگی آئورت برای ارائه ویژگی جامع‌تر این وضعیت ضروری است. ارزیابی غیر تهاجمی فاصله بازیابی فشار امکان تشخیص خطاهای کاتتریزاسیون تهاجمی و همچنین درک طول عروق مورد نیاز برای رسیدن به هموستاز همودینامیک را فراهم می‌کند.
پروفسور پابلو لاماتا، رئیس گروه بیومارکرهای زیستی مدل‌سازی و تصویربرداری قلبی، می‌گوید: این پیشرفت‌ها ما را قادر می‌سازد تا در مورد بهترین تعادل بین داروها و جراحی‌ها برای افرادی که با شرایط دریچه‌ای زندگی می‌کنند، تصمیم درستی بگیریم.
منبع: ژورنال Cardiovascular Magnetic Resonance
مترجم: کیانوش کرمی