تولید گازهای گلخانه ای و برخی مواد شیمیایی مورد استفاده در صنایع طی قرن گذشته منجر به آسیب دیدن لایه ازن شد که این موضوع تلاش بین المللی برای ترمیم این بخش مهم از اتمسفر را در پی داشت. یافته های جدید اما نشان می دهد تولید این مواد مخرب لایه ازن همچنان ادامه دارد.
به گزارش سیناپرس، یافته های جدید محققان نشان می دهد؛فراوانی و انتشار پنج ماده مخرب لایه ازن که از خانواده کلروفلوئوروکربن یا CFC محسوب می شوند، بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ به سرعت افزایش یافته است. این مطالعه همچنین نشان می دهد:افزایش انتشار عمدتاً از فرآیندهایی است که تحت کنترل های فعلی پروتکل مونترال نیستند.
گازهای خانواده کلروفلوئوروکربن معمولاً به عنوان مبرد، پیشرانه های آئروسل، حلال ها و سازندگان فوم استفاده می شوند که متاسفانه همگی محرک اصلی آسیب به لایه اوزون هستند. گفتنی است تولید این مواد در سال ۲۰۱۰ تحت پروتکل مونترال در سطح جهانی ممنوع شد. با این حال، خانواده کلروفلوئوروکربن ها همچنان می توانند به عنوان مواد اولیه مورد استفاده برای تولید ترکیبات دیگر شیمیایی، واسطه ها و محصولات جانبی در طول تولید موادی مانند هیدروفلوئوروکربن ها آزاد شوند که جایگزین خانواده کلروفلوئوروکربن های مورد استفاده در سیستم های خنک کننده و تهویه مطبوع هستند.
طی این مطالعه جدید، لوک وسترن و همکارانش بررسی کردند که چگونه فراوانی اتمسفر پنج عضو خانواده کلروفلوئوروکربن شامل CFC-113، CFC-112a، CFC-113a، CFC-114a، CFC-115 ، با استفاده های فعلی شناخته شده اندک، بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ با استفاده از اندازه گیری های انجام شده، تغییر کرده است.
به گزارش سیناپرس، آن ها همچنین دریافتند که غلظت اتمسفر پنج گاز خانواده کلروفلوئوروکربن از سال ۲۰۱۰ در جهان افزایش یافته و در سال ۲۰۲۰ به فراوانی بی سابقه ای رسیده است. در حالی که انتظار می رود هیچ یک از این مواد در وسایل قدیمی یا فوم های ساختمانی وجود نداشته باشند، محققان دریافتند که CFC-113a، CFC-114a و CFC-115 در تولید مواد شیمیایی دیگر نقش دارند.
نویسندگان خاطرنشان می کنند: هیچ کاربرد فعلی شناخته شده ای برای CFC-112a و CFC-113 وجود ندارد و منشأ افزایش این مواد شیمیایی نامشخص است. آن ها تخمین می زنند که مجموع انتشار پنج گاز خانواده کلروفلوئوروکربن در سال ۲۰۲۰ معادل ۴۲۰۰ تن CFC-11 است که دومین کلروفلوئوروکربن پر مصرف محسوب می شود. مطالعات انجام شده نشان می دهد تاثیر گرمایشی این مواد مشابه و برابر با تولید ۴۷ میلیون تن دی اکسید کربن است.
در خاتمه نویسندگان پیشنهاد می کنند که اگر چه تأثیر انتشار انباشته این پنج گاز متعلق به خانواده کلروفلوئوروکربن بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ بر لایه ازن اندک است. با این حال، افزایش مستمر نرخ فعلی می تواند برخی از پیشرفت های انجام شده تحت پروتکل مونترال را خنثی کرده و تاثیرات نامطلوب آب و هوایی داشته باشد.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Geoscience منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
No tags for this post.