احیای حیات وحش راه جدیدی برای حل بحران آب و هوا

نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که با حفاظت و احیای حیات وحش، می ‌توان مکانیسم‌ های جذب کربن طبیعی را بهبود بخشید و تغییرات آب و هوایی را کاهش داد.

به گزارش سیناپرس، معرفی راه حل های طبیعی برای مقابله با تغییرات اقلیمی از طریق حفاظت و افزایش جذب کربن در اکوسیستم های خشکی و آبی مزیت اضافی حفاظت از گونه های جانوری را دارد.

در حالی که بسیاری از راه‌حل‌های آب و هوایی طبیعی فعلی بر حفاظت و احیای اکوسیستم‌های گیاهی متمرکز شده ‌اند، محققان می ‌گویند که ما راه دیگری را برای مهار انتشار منفی نادیده می ‌گیریم. این راه فرآیند استفاده از حفاظت از حیوانات وحشی برای افزایش جذب و ذخیره کربن یا متحرک کردن چرخه کربن (ACC) نامیده می شود.

با این حال، استفاده کامل از متحرک کردن چرخه کربن مستلزم حفاظت و بازگرداندن گونه ‌های جانوری به تعداد کافی است که آنها را قادر می ‌سازد عملکرد اکولوژیکی خود را انجام دهند. بر اساس تحقیقات جدید انجام شده توسط ۱۵ دانشمند از هشت کشور، حیوانات وحشی برای کنترل چرخه کربن در خشکی و آب از طریق اقداماتی مانند جستجوی غذا، لگدمال کردن، نقب زدن، پراکندگی بذر و مهندسی اکولوژیکی حیاتی هستند.

اسوالد اشمیتز (Oswald Schmitz) رهبر این مطالعه گفت: گونه‌ های حیات وحش در سراسر تعاملشان با محیط زیست، حلقه گمشده بین تنوع زیستی و آب و هوا هستند. این تعامل به این معنی است که چرخه دوباره می‌ تواند یکی از بهترین راه‌حل‌های آب و هوایی مبتنی بر طبیعت باشد که برای بشریت در دسترس است.

در این مطالعات، محققان ۹ گونه حیات وحش از جمله ماهی های دریایی، نهنگ ها، کوسه ها، گرگ های خاکستری، بز کوهی آفریقایی، سمور دریایی، گاو مشک، فیل های جنگلی آفریقایی و گاومیش کوهان دار آمریکایی را مورد بررسی قرار داده و دریافتند که حفاظت یا بازگرداندن جمعیت این حیوانات می تواند به طور جمعی امکان به دام انداختن سالانه ۶٫۴۱ میلیارد تن دی اکسید کربن را دارد.

این میزان ۹۵ درصد از مقدار مورد نیاز برای دستیابی به هدف توافقنامه آب و هوای پاریس برای حفظ گرمایش جهانی ۱٫۵ درجه سانتیگراد است.

در این مطالعه پژوهشگران روی حیوانات بزرگتر تمرکز کردند زیرا تأثیرات اکولوژیکی آنها بارزتر است. علاوه بر این، محققان نسبت به دخالت انسان، از دست دادن زیستگاه و تغییر حساسیت بیشتری دارند.به گزارش سیناپرس، با این حال، دینامیک جذب و ذخیره کربن به حضور حیوانات بستگی دارد. با کاهش تقریباً ۷۰ درصدی جمعیت حیات وحش جهان در ۵۰ سال گذشته، محققان دریافتند که هل دادن جمعیت حیوانات وحشی به نقطه انقراض می تواند اکوسیستم آنها را از بستر کربن به منابع کربن تبدیل کند.

به گزارش سیناپرس، محققان در پایان می‌ گویند: حمایت علمی از چنین تلاش‌هایی مستلزم تغییراتی در تفکر و اجرای تحقیقات روی زمین و علم اکوسیستم است تا کنترل‌های حیوانی در کل چرخه کربن را در بر بگیرد.

شرح کامل این مطالعه جذاب در مجله تخصصی Nature Climate Change منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا