محققان دانشگاه دوک مطالعه جامعی انجام داده اند که نشان می دهد بخشهای وسیعی از جنگلهای جنوب شرق آسیا در سالهای اخیر وضعیت ناگواری پیدا کرده به طوریکه شرایط زندگی برای شمار زیادی از گونه های جانوری سخت تر از هر زمان دیگری شده است.
این مطالعه نشان می دهد اراضی وسیعی از جنگلهای جنوب شرق آسیا که به داشتن گونه های بسیار خاصی از جانوران شهرت دارد تخریب شده و به اراضی کشاورزی ویژه کشت گیاهان مورد نیاز در تولید انواع روغنهای گیاهی، کائوچو و سیار گیاهان مشابه تبدیل شده اند. این شرایط گرچه در راستای توسعه کشاورزی آسیا به نظر می رسد اما واقعیت امر گویای بروز وضعیت نگران کننده ای است که طی آن بیشترین آسیبها به گونه های مختلف و بعضا نادر جانوری وارد می شود.
بر پایه این یافته، 42 درصد از گونه های بومی جنگلهای این مناطق از آسیا بیشتر از آنچه که تا پیش از این تصور می شد در معرض خطر انقراض نسل قرار دارند.
دقت در این گزارش گویای نکات نگران کننده زیادی است به طوریکه بیش از 200 گونه از پستانداران، گیاهان و دو زیستان به عنوان گونه های جدید در نظر گرفته شده در فهرست گونه های در معرض خطر انقراض نسل معرفی شده اند و این درحالی است که تاکنون نامی از آنها در فهرست در معرض خطر انقراض اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ثبت نشده است. این وضعیت نشان می دهد که گونه های جانوری قابل توجهی در جنگلهای جنوب شرق آسیا در معرض خطر انقراض نسل قرار دارند.
بسیاری از این گونه های زیستی در محدوده های کم وسعتی زندگی می کنند و به همین دلیل هرگونه تغییر و تحولی در سکونتگاهشان آنها را به شدت در معرض خطر انقراض نسل قرار داده است. این شرایط تا آن حد نگران کننده عنوان شده که تصور می شود برخی از این گونه ها تا پیش از آنکه اطلاعات کاملی درباره آنها جمع آوری شده و رسما به عنوان گونه های منقرض شده معرفی شوند، از بین خواهند رفت.
تنها 10 درصد از زیستگاههای طبیعی حدود 40 درصد از گونه هایی که حالا به عنوان جانوران در خطر انقراض نسل جنوب شرق آسیا در نظر گرفته می شوند از گزند ساخت و سازها و جنگل زدایی جنوب شرق آسیا در امان مانده است
محققان برای انجام این مطالعه از سیستمهای حسگر کنترل از راه دور استفاده کردند تا با ضریب دقت بالایی گونه های در معرض خطر انقراضی را که تاکنون در فهرستهای رسمی ثبت نشده اند شناسایی کنند.
فهرست جدیدی که این محققان ارایه کرده اند شامل 28 گونه پرنده، 147 گونه دو زیست و 42 گونه پستاندار می شود. دانشمندان معمولا به گونه هایی که در هیچ فهرست رسمی مربوط به انقراض نسل وجود ندارند به عنوان «داده های ناقص» نگاه می کنند زیرا به دلیل نبود اطلاعات کامل و جامع، چیزی زیادی درباره پراکندگی این دسته از گونه های نادر وجود ندارد.
نتایج و جزئیات کامل این یافته در ژورنال PLOS ONE منتشر شده است. نگاهی به این جزئیات نشان می دهد تنها 10 درصد از زیستگاههای طبیعی حدود 40 درصد از گونه هایی که حالا به عنوان جانوران در خطر انقراض نسل جنوب شرق آسیا در نظر گرفته می شوند از گزند ساخت و سازها و جنگل زدایی جنوب شرق آسیا در امان مانده است.
قسمت دیگری از این مطالعه نشان می دهد که بخشهای وسیعی از سکونتگاههای این دسته از جانوران در نواحی مرزی کشورهای جنوب شرق آسیا نظیر ویتنام و لائوس واقع شده که این نکته همکاریهای بین المللی برای نجات نسل آنها را می طلبد.
این درحالی است که بیش از 56 درصد از کائوچو و 39 درصد از روغن پالم دنیا در جنوب شرق آسیا تولید می شود و عجیب آنکه بخش زیادی از اراضی کشت محصولاتی که از آنها در تولید این نوع فرآورده ها استفاده می شود پیشتر جنگل بوده است.
منبع:eurekalert
مترجم:مهدی پیرگزی
No tags for this post.