این گل باورنکردنی مگس های تقلبی می سازد
توانایی یک گل برای تقلید از ویژگی های جذاب جنسی گرده افشان ها برای جذب آنها به شهد خود، مدت هاست که دانشمندان را مجذوب خود کرده است.
به گزارش سیناپرس، گلها با استفاده از یک جعبه ابزار موجود از دی ان ای فریب های متقاعد کننده ای را انجام می دهد. ارکیده ها بدنام ترین گل برای تقلید حشرات هستند و می توانند برای حشره ها ظاهر و بویی غیرقابل مقاومت داشته باشند.
اخیراً دانشمندان به گل مروارید آفریقای جنوبی Gorteria diffusa نگاه کردند که تقلید جنسی آن در تاریخ تکاملش ظاهر شده ولی در همه گل های این گونه سازگار نیست. گلبرگ های این گل از زرد کم رنگ تا قرمز متمایل به نارنجی روشن است که برخی از آنها دارای لکه هایی هستند که دایره ای را در اطراف مرکز گل تشکیل می دهند.
شکل ظاهری این گلها بسیار متفاوت است و در برخی گونه ها، لکهها به برجستگی های سبز یا سیاه تبدیل شده اند که شبیه به مگس هستند. این ظاهر عجیب دقیقاً شبیه جفت ماده است که به طرز اغواکنندهای روی گلبرگها منتظر جفت نر است.
تحقیقات جدید به رهبری رومن کلنبرگر (Roman Kellenberger) زیستشناس تکاملی از دانشگاه کمبریج، بررسی می کند که چگونه سه دسته از ژنها که زمانی هیچ ارتباطی با جذابیت مگسهای شاخدار نداشتند، به بخشی از استراتژی این گل تبدیل شده اند.
بورلی گلاور (Beverley Glover) زیستشناس گیاهی و پژوهشگر ارشد دانشگاه کمبریج می گوید: این گیاه ژنهای موجود را که کارهای دیگری را در قسمتهای مختلف انجام می دهند، گرد هم آورده تا نقطه ای پیچیده روی گلبرگها ایجاد کند که مگسهای نر را فریب دهد. یکی از این ژنها آهن را در اطراف گیاه به جریان در می آورد، دیگری باعث رشد پرزهای ریشه شده و سومی زمان تولید گل را کنترل می کند.
گلاور در ادامه توضیح می دهد که ژنهای متحرک آهن نقاطی را ایجاد می کنند که گرده افشانها را برای دریافت پاداش شهد به مرکز گل هدایت می کنند. این عمل یک استراتژی گرده افشانی آزموده شده و واقعی است که گلها مدتها قبل از ظهور تقلید جنسی به آن تکیه داشتند. ترکیب رنگدانههای حاصل یک رنگ سیاه-آبی-سبز است که دقیقاً همان رنگی است که ما آن را با مگس مرتبط می کنیم.
به گفته او، مجموعه ای از ژنهایی که معمولاً در محدود کردن تولید گل دخیل هستند، در مرحله بعدی به عنوان یک کلید خاموش کننده برای لکههای هدایتکننده شهد تغییر کاربری داده و باعث می شود مگسهای تقلبی در موقعیتهای ظاهراً تصادفی روی گلبرگها ظاهر شوند. توالی ژنی که معمولاً در تولید پرزهای ریشه گیاه دخیل است، مسئول واقعی شکل و بافت سه بعدی لکه های گلبرگ مگس مانند می شود.
به گزارش سیناپرس، کلن برگر در خاتمه می گوید: مگسهای نر مدت زیادی روی گلهای دارای لکه های ساده نمی مانند، اما آنقدر با این مگسهای تقلبی متقاعد شده اند که زمان بیشتری را صرف جفتگیری با آن ها کرده و گردههای بیشتری روی گل می مالند و به گرده افشانی آن کمک می کنند.
این مطالعه در Current Biology منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.