مکانیسم سیارات کوچک برای محافظت در برابر ستاره ها چگونه است؟

نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد: سیاره های کوچک با هم تجمیع می شوند که باعث ایجاد گرما و فشارروی ستارگان تازه متولد شوند.

به گزارش سیناپرس، ستاره جوان سیارات را با تشعشعات شدید بمباران می کند و این موضوع به احتمال زیاد اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها یا رودخانه‌های سطحی را از بین برده و در مکان هایی با احتمال وجود حیات این امر فاجعه ‌بار است. دلیلش این است که حیات به آب نیاز دارد و سیارات اطراف این ستارگان از جمله سیاراتی هستند که احتمال حیات را دارند، اما اگر تابش آب را بخار کند، وجود حیات چندان امیدوار کننده به نظر نمی رسد.

در این رابطه،‌ دانشمندان دانشگاه کمبریج در بریتانیا مدل پیچیده‌ ای ایجاد کردند که جهانی را توصیف می‌ کند که بیشتر آب آن در اعماق سطح و نه دریا واقیانوس‌ها ذخيره شده است. از نظر فنی، اين آب در مواد معدنی عمیق زیر سطح به دام افتاده است. اگر شرایط در سيارات اطراف این رایج‌ترین ستاره‌های کهکشان مناسب باشد، ممکن است آب کافی در آن‌ها وجود داشته باشد که برابر با چندین اقیانوس در زمین باشد.

کلر گیموند (Clare Guimond) ژیوهشگر دانشگاه کمبریج به همراه دو محقق دیگر مدلی را ارائه کردند که سيارات تازه متولد را در اطراف جهان های نوع M که به دور ستاره های کوتوله قرمز می چرخند را توصیف می کند.

او می ‌گوید: ما می‌ خواستیم بررسی کنیم که آیا این سیارات، پس از چنین دوره پرفراز و نشیب می ‌توانند خود را بازسازی کنند و به میزبانی آب‌های سطحی بروند.

مطالعات تیم گیموند نشان می دهد: این سیارات می توانند راه بسیار خوبی برای جایگزینی آب سطحی مایع باشند که در اوایل زندگی ستاره میزبان از بین رفته است. این مدل بر اساس این مواد معدنی و توانایی آنها در جذب آب به ساختار خود، حد بالایی را در مورد میزان آب در عمق یک سیاره به ما می دهد.

به گفته محققان،‌ کوتوله های قرمز نوع M رایج ترین ستاره های کهکشان هستند. این امر باعث می شود آنها سوژه های خوبی برای مطالعه متغیرهای تشکیل سیارات باشند. پس از گذشتن از دوران شكل گيری، آنها نیز مانند سایر ستارگان تمایل به طغیان دارند.

این تیم تحقیقاتی دریافتند:اندازه و مقدار مواد معدنی حاوی آب یک سیاره تعیین می کند که چه مقدار آب می تواند در آن پنهان شده باشد. همچنین به گفته دانمشندان، آتشفشان ها نیز از این لایه تغذیه می کنند و فوران آنها در نهایت می تواند بخار را به سطح بازگرداند.

به گزارش سیناپرس، تحقیقات جدید نشان داد: سیارات بزرگتر از زمین، معمولاً گوشته های سنگی خشک تری دارند. دلیل آن این است که گوشته بالایی سرشار از آب نسبت کمتری از جرم کل آن را تشکیل می دهد.

شرح کامل این مقاله در مجله تخصصی Universe Today منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.