تکان خوردن پاهای این بیماران پس از تمرین با یک اسکلت خارجی که به مغز آنها متصل بود، صورت گرفت و یکی از این بیماران حتی موفق شد با استفاده از دو عصا راه برود.
محققان برزیلی که طرح 'راه رفتن دوباره' را ابداع کرده اند، تصور می کنند که می توانند افراد پاراپلژی (فلج اندام های تحتانی) را با استفاده از این اسکلت خارجی که با فکر بیمار کنترل می شود، قادر به حرکت سازند.
اما این محققان در کمال تعجب مشاهده کردند که در طول تمرین، تمامی هشت بیمار دوباره حس لامسه و حرکت خود را بدست آوردند، این در حالی است که تصور می شد اعصاب نخاع هفت نفر از این بیماران به طور کامل قطع شده است.
محققان متوجه شدند که تعدادی از عصب های باقی مانده به واسطه تمرین که احتمالا موجب اتصال و فعالیت مجدد مدارهای مغزی شد، دوباره فعال شدند.
محققان در مجله journal Scientific Reports نوشتند: در ابتدای این مطالعه، بیمار شماره یک حتی با استفاده از 'بریس' قادر به ایستادن نبود، اما بعد از 10 ماه تمرین توانست با استفاده از واکر، بریس و کمک یک درمانگر راه برود و در مرحله فعلی، می تواند به طور اختیاری پاها را حرکت دهد.
براساس گزارش محققان، نمونه دیگر، بیمار شماره هفت است که توانست با استفاده از دو عصا و اورتوز (وسیله ای که به فعالیت پاها کمک می کند) و بدون نیاز به کمک درمانگر، راه برود.
دکتر میگوئل نیکوللیس، مدیر مرکز مهندسی عصبی دانشگاه دوک در آمریکا، گفت: هفت بیمار یاد شده قبلا در زمره بیماران 'فلج کامل' قرار گرفته بودند، اما اکنون در گروه بیماران 'فلج ناقص' قرار دارند.
وی با اشاره به این که هنوز روند بهبودی این بیماران متوقف نشده است، گفت: محققان چنین تاثیری را تصور نمی کردند و اکنون از مشاهده چیزی که معتقدند نقطه عطفی در کمک به بیماران پاراپلژی است، بسیار هیجان زده شده اند.
در این تمرین ها، بیماران با استفاده از واقعیت مجازی، یک آواتار رایانه ای را با یک ' رابط مغز- ماشین' کنترل می کنند، بنابراین زمانی که به راه رفتن به جلو فکر می کنند، این آواتار حرکت می کند چنانچه گویی بدن آنها است.
به گزارش ایرنا از ایندیپندنت،محققان سپس از این سیستم برای کنترل یک ربات و نهایتا یک اسکلت خارجی که بیماران بر تن می کنند، استفاده کردند.
پس از آن بود که مشخص شد تمرین ها نیز تاثیر فیزیکی روی بدن بیماران دارد.