مطالعات نشان می دهند که سلول های ایمنی سرنخ هایی برای جذب ویتامین D دارند
به گزارش سیناپرس همدان، ویتامین D نقش مهمی در تنظیم عملکرد سیستم ایمنی ایفا می کند و محققان ایالت پن سلول های ایمنی را در موش ها شناسایی کرده اند که می توان آنها را با داشتن یا نداشتن گیرنده های ویتامین D متمایز کرد، یافتهای که میتواند به درک بهتر ارتباط بین وضعیت ویتامین D و بیماریهای خودایمنی مانند کولیت اولسراتیو، بیماری کرون و مالتیپل اسکلروزیس (MS) منجر شود.
در مطالعات آزمایشگاهی، مارگریتا کانتورنا، استاد برجسته ایمونولوژی مولکولی در کالج علوم کشاورزی، و جوهی آرورا، دانشجوی پسا دکترای پاتوبیولوژی در آزمایشگاه کانتورنا، از فلوسایتومتری، یک روش آزمایشگاهی که ویژگیهای سلولها یا ذرات را تجزیه و تحلیل میکند، برای انجام سنجشها یا آنالیزهای بسیار حساس برای تعیین ترکیب مواد استفاده کردند. این سنجشها سلولهای ایمنی خاصی را بر اساس اینکه گیرنده ویتامین D را بیان میکنند یا نه، دستهبندی میکنند. سلولهای ایمنی شامل سلولهایی مانند مونوسیتها، سلولهای T و سلولهای B هستند که همگی نقشهای حیاتی در سیستم ایمنی دارند و از بدن در برابر عفونت محافظت میکنند.
کانتورنا گفت: این کار با سلول های ایمنی مشکل است. آنها گیرندههای ویتامین D را بیان میکنند، اما در مقایسه با سلولهای سایر بافتها، به عنوان مثال، سلولهای اپیتلیال و سلولهای کلیه، برای شناسایی گیرنده های ویتامین D در سلول های ایمنی، به سنجش های حساس تری نیاز دارید. برای چالشبرانگیزتر کردن شناسایی، بیشتر دادهها نشان میدهند که سیستم ایمنی در حال استراحت، سطوح بسیار پایینی از گیرنده ویتامین D دارد. تنها چند روز پس از عفونت، سلولهای ایمنی واقعاً گیرنده ویتامین D را بیان کردند. بنابراین بیان گیرنده با حضور یا عدم حضور عفونت در بدن تنظیم میشود.
کانتورنا خاطرنشان کرد که ایجاد این نگرش به ویتامین D به عنوان یک تنظیم کننده سیستم ایمنی به دهه 1980 باز می گردد، زمانی که محققان برای اولین بار گیرنده های ویتامین D را در سلول های سیستم ایمنی شناسایی کردند.
او گفت: از سال 1983 مشخص شد که سلول های ایمنی مانند مونوسیت ها و سلول های T و B فعال شده گیرنده ویتامین D را بیان می کنند و بنابراین هدف ویتامین D هستند. ما تصمیم گرفتیم در مورد مکانیسمهایی که سیستم ایمنی را تنظیم میکنند بیشتر بدانیم، اینکه چگونه ویتامین D بر این سلولها تأثیر میگذارد که وظیفه آنها روشن و خاموش کردن پاسخ ایمنی است.
بدن برای کمک به جذب کلسیم از روده ها به ویتامین D نیاز دارد، کلسیمی که برای سلامت و استحکام استخوان ها لازم است. ویتامین D می تواند از غذا، قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید و مکمل ها به دست آید. بعد از اینکه ویتامین D از طریق پوست جذب شد یا از طریق غذا یا مکملها به دست آمد، در سلولهای چربی بدن ذخیره میشود، جایی که تا زمانی که نیاز باشد غیرفعال میماند. هنگامی که بدن به ویتامین D نیاز دارد، کبد و کلیه ها از طریق فرآیندی به نام هیدروکسیلاسیون، ویتامین D ذخیره شده را به شکل فعالی تبدیل می کنند که به گیرنده ها متصل می شود.
کانتورنا گفت: این که بدن چقدر ویتامین D فعال تولید می کند یک فرآیند کاملاً کنترل شده است. این تنظیم ویتامین D برای سلامتی حیاتی است: کمبود ویتامین D می تواند باعث ضعیف شدن استخوان ها و ماهیچه ها شود و ویتامین D بیش از حد می تواند منجر به تجمع کلسیم در خون شود که باعث مشکلاتی مانند حالت تهوع و فشار خون بالا می شود.
کانتورنا و دانشجویان فارغ التحصیلش از طریق تحقیقات خود دریافتند که ویتامین D هنگام تنظیم ایمنی به عنوان یک تنظیم کننده خوب عمل می کند. او توضیح داد که وظیفه سیستم ایمنی این است که یک تهدید را تشخیص دهد، یعنی یک عفونت، غلظت ویتامین D برای مبارزه با عفونت بالا می رود و وقتی عفونت از بین رفت، دوباره پایین بیاید.
او گفت: ما با مطالعه عفونت های مختلف در موش ها متوجه شدیم که ویتامین D به نظر می رسد به خاموش شدن سیستم ایمنی بدن پس از از بین رفتن عفونت کمک می کند. و این برای بهبودی پس از عفونت بسیار مهم است زیرا کشندگی بسیاری از عفونتها ناشی از پاسخ ایمنی بیش از حد است، التهاب ناشی از عفونت طولانیتر طول میکشد و اگر پاسخ ایمنی کنترل نشود، شدیدتر میشود. این کشف که ویتامین D نقشی ظریف و در عین حال حیاتی در کنترل پاسخ ایمنی ایفا می کند، درک ما را از نقش ویتامین D به عنوان تنظیم کننده ایمنی ارتقا داد.
در مقاله اخیرشان که در مجله بیوشیمی استروئید و بیولوژی مولکولی منتشر شده است، محققان گزارش دادند که در بافتهای موشهایی که مورد بررسی قرار دادند، برخی از سلولهای ایمنی به ویتامین D حساس نیستند (گیرندههای ویتامین D ندارند) و سایر جمعیتهای سلولی ایمنی تقریباً همه به ویتامین D حساس هستند زیرا گیرندههای ویتامین D دارند. بیشتر جمعیت سلول های ایمنی در حد وسط قرار دارند.
کانتورنا میگوید: این نشان میدهد که ویتامین D با هدف قرار دادن برخی سلولها، پاسخ ایمنی را تنظیم میکند.
این یافته پیامدهای درمانی برای انسان های مبتلا به کمبود ویتامین D دارد: وجود سلول های ایمنی کمتری که گیرنده ویتامین D را بیان می کنند، نشان دهنده ناتوانی یا کاهش توانایی پاسخگویی به مکمل های ویتامین D است.
کانتورنا گفت که میخواهد این سلولهای ایمنی متضاد را بررسی کند و مشخص کند چه چیزی ممکن است باعث تفاوت در آنها شود.
او گفت: ما همچنین علاقهمندیم این سلولها را تغییر دهیم یا بفهمیم که آیا این امکان پذیر است یا خیر. چه سیگنالهایی میتواند بیان گیرنده ویتامین D را در بافتها و سلولهایی که میخواهیم مزایای ویتامین D را ببینیم، افزایش دهد؟ این دانش به ما در مسیر درک تفاوتهای ظریف ویتامین D به عنوان تنظیمکننده ایمنی کمک میکند.
این مطالعه در ژورنال Steroid Biochemistry and Molecular Biology منتشر شد.
مترجم: کیانوش کرمی