عجیب تر اینکه این تیم تحقیقاتی اظهار می کند این ابر که حدود 16 هزار مرتبه از خورشید بزرگ تر است، باید در برخورد با دیسک کهکشان راه شیری از هم پاشیده شده باشد، اما این اتفاق نیفتاده و هیچ سرنخی هم از نحوه شکل گیری آن در دست نیست.
این ابر که با نام CHVC040 شناخته می شود ابتدا در سال 2007 کشف شد، اما دانشمندان اخیراً با استفاده از رادیو تلسکوپ Arecibo در پورتو ریکو این ابر را مورد بررسی قرار داده اند. مشاهده این ابر با استفاده از یک تلسکوپ پیشرفته تر به محققان اجازه داد ابری با شتاب بالا را در مرکز این حفره بزرگ تر بیایند.
این یافته پرسش های بیشتری را مطرح کرد، چرا که بسیار نامحتمل است که این دو ابر بدون برخورداری از منشا مشترک با یکدیگر شکل گرفته باشند.
دانشمندان تا کنون تعداد زیادی حفره در کهکشان راه شیری یافته اند، اما نحوه شکل گیری آنها هنوز زیر سوال است. یکی از تئوری های محبوب این است که این فضاهای خالی پس از چندین انفجار همزمان سوپرنوا (ابر نواختر) شکل می گیرند. این انفجارها حبابی بزرگ از گاز را تشکیل می دهند که با نیرویی عظیم به سمت خارج گسترش می یابد.
اما به گفته مارک زاسترو، مشکل این است که این حفره ها در منطقه ای تقریبا خالی در کهکشان یافت شده اند که در نتیجه سوپرنوا را به عنوان منشایی برای این پدیده رد می کند.
در مرکز تعدادی از حفره هایی که تا کنون یافت شده اند نیز هیچ اثری از خوشه های ستاره ای دیده نمی شود که بدین معنی است که علت شکل گیری آنها احتمالا بسیار با آنچه تصور می شود متفاوت است که هنوز شناسایی نشده است.
هنوز تحقیقات زیادی برای شناخت دقیق CHVC040 لازم است. درک بهتر از این حفره ها می تواند شناخت ما را از جهان هستی کامل تر کند.
منبع:تک شات
No tags for this post.