در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی بدن به سلول های بتا تولیدکننده انسولین که سطح گلوکز خون را کنترل کرده و بخشی از گروهی از سلول های پانکراس، حمله کرده و آنها را از بین می برد.
به گزارش سیناپرس، در تحقیقات تیمی به رهبری محققان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH)، اخیراً دانشمندان راهی کارآمد برای پیوند جزایر پانکراس ایجاد کرده و نشان داده اند که این روش می تواند به طور موثر دیابت نوع ۱ را معکوس کند.
پیوند جزایر پانکراس یک رویکرد درمانی امیدوارکننده برای دیابت نوع ۱ است. با این حال، روش های فعلی که شامل پیوند جزایر به کبد است، ناکارآمد بوده و می توانند به از دست دادن نیمی از سلول های بتای پیوندی شوند. همچنین، کبد تنها می تواند حجم محدودی از بافت های پیوندی را در خود جای دهد.
بنابراین دانشمندان به این فکر کرده اند که آیا یک گزینه جایگزین ممکن است محیطی مهمان نوازتر را فراهم کرده و به نتایج بهتری منجر شود. یکی از مکان‌های امیدوارکننده، امنتوم است، بافت چربی که از معده شروع شده و روی روده‌ها را می پوشد.
برای بهینه سازی امنتوم به عنوان محل پیوند، محققان از ترومبین نوترکیب موضعی که خونریزی را متوقف می کند، یک آنزیم و پلاسمای خود گیرنده برای مهندسی یک ماتریکس زیست تخریب پذیر استفاده کردند که توسط آن جزایر اهداکننده بر روی امنتوم بی حرکت می شوند. به گزارش سیناپرس، هنگامی که این استراتژی همراه با یک درمان سرکوبگر ایمنی برای محافظت از جزایر در برابر حمله ایمنی مورد استفاده قرار گرفت، این روش سطوح گلوکز خون را عادی کرده و ترشح انسولین را بازسازی کرد.
پژوهشگر ارشد این مطالعات و محقق جراحی پیوند دکتر هونگ پینگ دنگ (Hong Ping Deng) می گوید: دستیابی به کنترل کامل قند خون به رویکرد مهندسی زیستی نسبت داده می شود که فرآیند عروق مجدد و عصب‌سازی مجدد جزایر پیوند شده را تسهیل می کند. این اولین بار است که چنین نمایشی در مدل نخستی‌های غیرانسانی انجام می شود.
دکتر جی لی (Ji Lei) یکی دیگر از محققان و پژوهشگر اصلی پزشک می گوید: این مطالعه پیش‌بالینی می تواند به توسعه استراتژی‌های جدید برای جایگزینی سلول‌های بتا در دیابت کمک کرده و می تواند الگوی فعلی پیوند جزایر بالینی پانکراس را تغییر دهد.
لی خاطرنشان می کند:علاوه بر پیوند جزایر از اهداکنندگان، محققان همچنین در حال مطالعه کاربرد گسترده بالقوه پیوند جزایر مشتق شده از سلول‌های بنیادی هستند که باعث بهبود بیماری می شود. بیمار مبتلا به دیابت نوع ۱ برای اولین بار در تاریخ بشر می تواند منبع بی پایانی از بافت قابل پیوند را دریافت کند. با این حال، نگرانی هایی در مورد این رویکرد وجود دارد که از جمله آن می توان به احتمال ایجاد تومور اشاره کرد.
به گزارش سیناپرس، محققان در خاتمه تاکید می کنند که مطالعه نخستی‌های غیر انسانی یک مدل پیش بالینی بسیار قابل تعمیم است. کاربرد این استراتژی، به‌ویژه در درمان مبتنی بر سلول‌های بنیادی، این پتانسیل را دارد که الگوی درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ را متحول کند.
شرح کامل این مطالعه و یافته های آن در مجله تخصصی Cell Reports Medicine منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی
No tags for this post.