تبدیل دی اکسید کربن به انرژی ذخیره شده، نوعی داستان علمی تخیلی به نظر می رسد و دانشمندان مدت هاست که به دنبال یافتن راه های ساده برای تبدیل کردن این گاز گلخانه ای به سوخت و دیگر مواد شیمیایی کارآمد بوده‌اند.
به تازگی صابری صفایی و همکارانش تکنیکی معرفی کرده اند که با انرژی های تجدیدپذیری مانند باد یا انرژی خورشیدی نیرودهی می شود.
کاتالیزگر به کار رفته در این پروژه، دی اکسید کربن گرم‌کننده آب و هوا را می گیرد و آن را به مونوکسید کربن تبدیل می کند. مونوکسید کربن یکی از بلوک های سازنده سوخت های شیمیایی کربن محور مانند متانول، اتانوب و دیزل است.
دانشمندان حاضر در این تحقیق به دنبال بهترین شیوه برای برخورد کردن با نیازهای جهانی انرژی و کمک به محیط زیست بودند. چنانچه آن ها دی اکسید کربن را از انتشارات صنعتی یا از جو بگیرند و از آن به عنوان عاملی برای سوخت ها استفاده کنند (سوخت هایی که ذخیره سازی طولانی مدتی را برای انرژی پاک ارائه دهند)، در واقع با یک تیر دو نشان زده اند.
تیم علمی در ابتدا "نانوسوزن‌های" از جنس طلای بی نهایت کوچکی را تولید کرد که نوک هر یک از آن ها 10 هزار برابر کوچک تر از عرض تار موی انسان است. این نانوسوزن ها به عنوان شبکه های نوردهی برای کاتالیزکردن واکنش شیمیایی مطلوب عمل می کنند.
زمانی که محققان ولتاژ الکتریکی کوچک را به آرایه ای از نانوسوزن ها اعمال کردند، میدان الکتریکی قوی در نوک های تیز سوزن ها ایجاد شد. این میدان به جذب دی اکسید کربن کمک کرده و کاهش دی اکسید کربن به مونوکسید کربن را با سرعتی بیش از هر کاتالیزگر دیگری تسریع می بخشد.
تینا صابری صفایی و همکارانش بر روی مرحله دیگر این پروژه یعنی مونوکسید کربن و تولید مستقیم سوخت های معمول دیگر متمرکز هستند.
حل چالش های جهانی انرژی نیازمند راهکارهایی مهم در بسیاری از حوزه هاست؛ این تحقیق نه تنها راهکار جدیدی برای مشکل همیشگی کاهش دی اکسید کربن ارائه می دهد بلکه فرصت هایی را برای ذخیره سازی انرژی های جایگزین مانند باد و انرژی خورشیدی در اختیار می گذارد.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature ارائه شد.
مترجم: شه تاو ناصری
No tags for this post.