۲۰ سال دیگر بزرگراهها چه شکلی خواهند بود؟
از پنجره به بیرون نگاه میکنید و میبینید که در چراغهای LED جاده نوشته «مراقب باشید! خطر ریزش سنگ در ارتفاع ۳۰۰ متری». خودروهای اینترنتی فورا تغییر لاین میدهند.
این چشمانداز ما از آینده بزرگراهها است. «بزرگراههای هوشمند» به جادههایی اطلاق می شود که در آنها فناوریهای مختلفی به کار رفته تا هم از انرژی خورشیدی، برق تولید شود و هم عملکرد ماشینهای خودران بهتر شود. سه تکنولوژی اصلی برای بزرگراههای هوشمند جادههای خورشیدی، شارژ بیسیم و سیستمهای حمل و نقل هوشمند هستند.
بزرگراه خورشیدی
ایالات متحده با بیش از ۸۰ هزار کیلومتر مربع آسفالت پوشیده شده است؛ آسفالتی که در معرض نور خورشید قرار دارد. فرض کنید کل این آسفالت با پنلهای خورشیدی پوشیده شود. ۱٫۶ کیلومتر جاده میتواند برای ۸۰ خانه انرژی تولید کند. با این حساب، ۸۰ هزار کیلومتر مربع پنل خورشیدی میتواند سه برابر برق مورد نیاز آمریکا انرژی تولید کند.
شرکت «سولار رودویز» Solar Roadways جادههایی ساخته که از پنلهای خورشیدی شش ضلعی و متصل به هم تشکیل شده است. برای جلوگیری از تخریب سلولهای خورشیدی با نقاشی سفید رنگ خطوط جاده، چراغهای LED هم در این پنلها کار گذاشته شده. با استفاده از این چراغهای LED میتوان پیامهای مستقیمی به رانندههای مناطق خاصی ارسال کرد. همچنین در صورت وقوع یک تصادف، خطوط جاده بلافاصله تغییر میکند. در جادههای Solar Roadways سیستم گرمایشی کم مصرفی نصب میشود که میتواند تعداد تصادفهای ناشی از جادههای لغزنده را کاهش دهد چرا که این سیستم دمای سطح جاده را همیشه بالای صفر نگه میدارد.
سازمان حمل و نقل میزوری برنامههایش را برای ساخت اولین پیادهروی خورشیدی عمومی در طول جاده ۶۶ اعلام کرده است.
شارژ بیسیم
محققان دانشگاه علم و تکنولوژی کره تکنولوژی ساختهاند که خودروهای برقی را هنگام رانندگی شارژ میکند. درون این جادهها مدارهایی الکتریکی قرار داده شده که میدان الکترومغناطیسی تولید میکنند. سیمپیچ دورن خودرو این میدان الکترومغناطیسی را گرفته و آن را به برق تبدیل میکند. این تکنولوژی القایی امکان شارژ بیسیم را فراهم میکند و باعث میشود باتری تا ۸۰ درصد کوچکتر شود.
«سولار رودویز» اعلام کرده با شرکتهایی که تکنولوژی شارژ بیسیم میسازند، گفتگو میکند. این شرکت میگوید حداقل یکی از شرکایش این فناوری را در سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت با موفقیت آزمایش کرده است.
سیستمهای حمل و نقل هوشمند
تا سال ۲۰۵۰ انتظار میرود حدود ۸۶ درصد مردم کشورهای توسعه یافته در مناطق شهری زندگی کنند و تعداد خودروها هم دو برابر شود. سیستمهای حمل و نقل هوشمند برای حل مشکلات حمل و نقل در آینده طراحی میشوند. این سیستمها با استفاده از حسگرها و ارتباطات بیسیم بین ماشینهای خودران، میزان بازدهی و کارایی را در جادهها افزایش میدهند.
سیستمهای حمل و نقل هوشمند همکاری میان ماشینهای خودران را بیشتر میکند. برای بهینهسازی ترافیک، خودروها میتوانند به طور اتوماتیک خطشان را عوض کنند و محدودیت سرعت هم همزمان تغییر میکند. سیستمهای جلوگیری از برخورد مانع از تصادف خودروها میشوند و سیستمهای اورژانسی هم برای بهینهسازی ترافیک در صورت وقوع تصادف طراحی میشوند.
منبع:digikala
No tags for this post.