دایناسورها در اندازه های مختلفی از اندازه اتوبوس گرفته تا به اندازه سگ های امروزی بودند که این موضوع دانشمندان را در مورد چگونگی تکامل چنین اندازه‌های بسیار متفاوت دایناسورها گیج کرده است. اما اخیراً محققان دریافتند: دایناسورهای گوشتخوار کوچک‌تر و بزرگ‌تر لزوماً تنها با رشد کندتر یا سریع‌تر به این شکل نمی رسند.
به گزارش سیناپرس، محققانی از جمله پاتریک اوکانر (Patrick O’Connor) استاد دانشگاه اوهایو در مطالعات جدیدی با بررسی استخوان های دایناسورها دریافت که هیچ رابطه ای بین سرعت رشد و اندازه بدن دایناسورها وجود ندارد.
مایکل دی. ایمیک (Michael D. D’Emic) دیرینه شناس دانشگاه آدلفی و محقق ارشد این مطالعه گفت: استخوان های بسیاری از حیوانات از جمله دایناسورها، هر ساله رشد را کند یا متوقف می کنند و علائمی مانند حلقه های درخت بر جای می گذارند که نشان دهنده سن حیوان است و می توان از آن برای تخمین سرعت رشد استفاده کرد.
او افزود: حلقه هایی از این دست علائم رشد قشر مغز نامیده می شوند. حلقه های با فاصله زیاد نشان دهنده رشد سریع‌تر هستند و حلقه های با فاصله کم به ما می گویند که یک حیوان کندتر رشد می کرده است.
محققان حدود ۵۰۰ حلقه رشد را در حدود ۸۰ استخوان دایناسور مختلف، گونه های دو پا و عمدتا گوشتخوار دایناسورها که نزدیک به پرندگان است، اندازه گیری کردند. دامیک در این باره گفت: ما دریافتیم که هیچ رابطه ای بین نرخ رشد و اندازه وجود ندارد. برخی از دایناسورهای غول پیکر بسیار آهسته رشد می کردند که حتی کندتر از تمساح های امروزی بود. حیوانات منقرض شده مانند دایناسورها حیواناتی بودند که تحت محدودیت ها و عوامل محیطی مشابهی رشد کردند که امروز نیز وجود دارد.
به گفته اوکانر، این مطالعه راه را برای تحقیقات آینده در مورد چگونگی تنظیم رشد حیوانات باز می کند. تغییر مکانیسم‌های مختلف کنترل رشد، در سطوح مولکولی یا ژنتیکی، احتمالاً طیف وسیعی از استراتژی‌های رشدی را که تیم ما در دایناسورهای تروپود مشاهده کرده اند، مشخص می کند.
به گزارش سیناپرس، ایمیک اضافه کرد: یکی از موضوعاتی که در مورد نتایج بیشتر برای من جالب است، جدایی آشکار بین سرعت رشد و اندازه بدن است.
او افزود: این موضوع پیامدهای بسیار مهمی دارد زیرا تغییرات در سرعت در مقایسه با زمان می تواند با بسیاری از مسائل دیگر مانند تعداد یا اندازه فرزندان، مدت زندگی یا میزان حساسیت به شکارچیان، مرتبط باشد.
او در خاتمه گفت: امید است که این تحقیقات، مطالعاتی را در مورد سایر گروه‌های جانوری ترغیب کند تا دریابیم چه مکانیسم های رشدی در انواع دیگر حیوانات مهم هستند.
به گزارش سیناپرس،شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Science منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.