رپورتاژ آگهی؛
داروی قلبی بیزوپرولول
بیزوپرولول با نام تجاری بیزوفار(Bisofar) یک داروی درمان مشکلات قلبی است که روی قلب و جریان خون اثر می‌گذارد و سبب کنترل فشار خون بالا می‌شود. این دارو که با عنوان زپتا معروف است نوعی بتا بلاکر می‌باشد. بیزوپرولول برای درمان پرفشاری خون هم به تنهایی و هم با ترکیب سایر داروها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در بیمارانی که مشکل احتقانی قلب دارند باید با احتیاط مصرف شود زیرا در این بیماری با واداشتن سمپاتیک هر کدام از عوامل حیاتی یاری کننده جریان خون است و با بلاکرهای دریافت‌کننده بتا مانند بیزوپرولول نارسایی شدت می‌یابد. گفته می‌شود در بیمارانی که پیشینه نارسایی قلبی دارند، احتمال درگیری به این بیماری با مصرف بلاکرهای دریافت کننده بتا چون بیزوپرولول وجود دارد.
این دارو همراه فعالیت جسمانی و تغذیه مناسب بهتر عمل می‌کند. بیزوپرولول که به صورت قرص عرضه می‌شود در دوزهای 1.25، 2.5، 3.75، 5 و 10 میلی‌گرمی در دسترس است. این دارو اگر برای نارسایی قلبی تجویز شده است، اغلب دوز آغازین آن 1.25 میلی‌گرم است و به مرور در چند هفته بعد از شروع درمان، دوز مصرفی توسط پزشک، طبق شرایط بیمار افزایش می‌یابد. این دارو با یا بدون غذا قابل مصرف است. مصرف این دارو در زمان خاصی از روز و منظم ضرورت دارد. تحقیقات نشان می‌دهد بیزوپرولول می‌تواند سبب بالا رفتن طول عمر و کم شدن ناتوانی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شود. در طول درمان حتما تحت نظر پزشک معالج خویش باشید تا در صورت نیاز، معاینه و تست‌های لازم را انجام دهید.
فشار خون بالا چیست؟
پرفشاری خون نوعی بیماری مزمن می‌باشد که در این بیماری فشار خون در عروق افزایش می‌یابد و قلب برای نگه داشتن جریان خون در عروق با شدت بیشتری نسبت به وضعیت معمول عمل می‌کند. فشار خون دارای دو معیار با عناوین سیستول (حالت انقباض عضله قلب) و دیاستول (حالت استراحت عضله قلب) است. که حالت نرمال سیستول 90 الی 119 میلی‌متر جیوه و دیاستولی 60 الی 80 میلی‌متر جیوه می‌باشد. این بیماری در بعضی مواقع سبب خونریزی مغزی می‌گردد. فشار خون بالا عامل اصلی سکته مغزی و قلبی، برخی مشکلات قلبی و مشکلات کلیوی می‌باشد. برای کم کردن اثر نامطلوب بالا رفتن فشار خون، بیماران باید با تغییر سبک زندگی، ورزش و تغذیه را فشار خون خود را کنترل کنند. در صورتی که این کارها کافی و یا کارساز نبودند، درمان با دارو ضرورت پیدا می‌کند.
این بیماری معمولا در طی چندین سال بوجود می‌آید و بسیار کم پیش می‌آید، پرفشاری خون علامتی داشته باشد. افراد اغلب در طی درمان بیماری دیگر و یا آزمایش متوجه آن می‌شوند.
بعضی مواقع این بیماری با نشانه‌هایی چون سردرد، گرگرفتگی، حالت تهوع، تنگی نفس، وزوز گوش، مشکلات بینایی از جمله تاری دید، درد در قسمت قفسه سینه، از حال رفتن و احساس سبکی در سر بروز می‌کند. دو نوع بیماری فشار خون وجود دارد که یکی از آنها پرفشاری اولیه و یا پرفشاری اساسی نامیده می‌شود و بی هیچ دلیل خاصی در طی زمان ایجاد می‌شود. اکثر بیماران فشارخون بالا به این نوع پرفشاری مبتلا هستند.
علت این بیماری شاید مواردی چون، عوامل ژنتیکی، تغییرات فیزیکی بیمار و محیط زندگی فرد باشد. پرفشاری ثانویه نوع دیگر این بیماری است که گاها بدتر از پرفشاری اولیه است. دلایل این بیماری می‌تواند، داشتن بیماری کلیوی، آپنه انسدادی خواب، نارسایی قلبی مادرزادی، معضلات تیروئیدی، عوارض برخی داروها، استعمال مواد مخدر، مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی، معضلات غده آدرنال و بعضی تومورهای غدد درون ریز باشد.
روش‌های کارکرد بیزوپرولول
داروی درمان فشار خون بیزوپرولول با نام تجاری بیزوفار و از دسته داروهای بتا بلاکرها است با انسداد کارکرد بعضی مواد شیمیایی طبیعی در داخل بدن فرد بیمار مثل اپی نفرین، بر قلب و عروق خونی عمل نموده و همین امر موجب کاهش تپش قلب، فشار خون بالا و فشار به قلب می‌گردد. این دارو با کم کردن فشار خون سبب عملکرد خوب قلب شده و خونرسانی به تمام اعضای بدن به درستی انجام می‌پذیرد.
این دارو هیچ گونه کارکرد سمپاتومیمتیک ذاتی و یا تاثیر ثبات بخش غشا بر روی قلب ندارد. زیست فراهمی این دارو تقریبا 80 درصد است و تقریبا 30 درصد به پروتئین‌ها متصل می‌شود. 1 الی 4 ساعت طول می‌کشد تا اثربخشی بوجود آید. معمولا تاثیر بیزوپرولول 24 ساعت دوام دارد.
حدود 20 درصد آن از کبد عبور می‌کند و 50 درصد این دارو به‌صورت دست نخورده و متابولیت‌های نا فعال از راه ادرار و کمتر از 2 درصدش از طریق مدفوع از بدن خارج می‌شود. نیمه عمر بیزوپرولول 9 الی 12 ساعت است البته در بیماران سیروز ممکن است این رقم به 3.8 الی 7.21 ساعت نیز برسد. بیزوپرولول با درمان‌هایی چون عامل جلوگیری فشار خون، شدت بخشی برادی کاردی- هایپرگلیسمی-هیپوگلیسمی و بالا بردن فاصله PR تداخل مصرف دارد و عملکرد متفاوتی نتیجه می‌دهد.
موارد مصرف بیزوپرولول
بیزوپرولول درمان ارجحی برای آغاز در بیماران نارسایی قلبی، سکته، عارضه ایسکمیک قلبی و دیابت است. بیزوپرولول با تسهیل کارکرد قلب و کم کردن فشار خون سبب کم شدن برون ده قلبی در بیماران پرفشاری خون و نارسایی قلبی می‌شود. با این امر قلب انرژی کمی برای عملکرد بهتر خود مصرف می‌کند. همچنین این دارو برای کم کردن درد قفسه سینه در بیماران مبتلا به آنژین یاری کننده است.
درمان با این دارو، نیازمند زمان طولانی است، پس مصرف آن را سرخود قطع نکنید. لازم به ذکر است این دارو برای برخی مبتلایان به دیابت نیز تجویز می‌شود ولی باید بدانید که این دارو گاها سبب پنهان شدن نشانه‌های افت قند خون می‌شود، پس حتما در مورد داروهای مصرفی خود با پزشک مشورت نمایید. تحقیقات نشان می‌دهند بیزوپرولول، متوپرولول سوکسینات و کارودیلول، در کم کردن ریسک مرگ مبتلایان به نارسایی قلبی اثر گذار است.
بیزوپرولول با مهار نارسایی قلبی شدید و متوسط که ناشی از ایسمیک و یا کاردیومیوپاتیک با گلیکوزیدهای قلبی و .. هستند بسیار موثر است. بیزوپرولول به موجب کنترل انتخابی دریافت کننده‌های بتا، برای درمان مبتلایان به مشکلات ریوی و عروق محیطی نسبت به سایر داروهای بلاک کننده بتاها موثرتر است. همچنین این دارو در مقایسه با سایر داروهای هم گروهش، کمتر سبب ضعف و سردی دست و پا می‌شود. با مصرف این دارو تپش قلب بالا، در حالت استراحت و حتی زمان ورزش کاهش می‌یابد.
