مطالعه جدید هشدار می دهد که تشخیص حیات در مریخ ممکن است با مریخ نوردهای فعلی ناسا “غیر ممکن” باشد.
به گزارش سیناپرس همدان، تحقیقات انجام شده در صحرای آتاکامای شیلی نشان می دهد که ابزارهای علمی در سیاره سرخ قادر به تشخیص علائم حیات میکروبی که مدت ها پیش مرده اند نیستند.
طبق تحقیقی که در مجله Nature Communications منتشر شد، نسل کنونی مریخ نوردها ممکن است در تأیید هرگونه نشانه ای از حیات باستانی در سیاره سرخ مشکل داشته باشند، زیرا ابزارهای علمی آن ها در حد نیاز مناسب نیستند.
در این مطالعه، محققان آزمایشاتی را بر روی سنگهای رسوبی در منطقه سنگ قرمز صحرای آتاکامای شیلی، یکی از قدیمیترین و خشکترین بیابانهای روی زمین و مشابه ساختار های زمینشناختی مکانهای باستانی روی مریخ انجام دادند که دو مریخنورد ناسا در حال حاضر در حال کاوش هستند. همان تیم از محقق قبلاً کشف کرده بود که خاکهای رد اِستون توسط ترکیبی از میکروارگانیسمهای باستانی و مدرن که قبلاً ناشناخته بود به نام «میکروبیوم تاریک» زندگی میکنند.
این تیم با استفاده از چهار ابزاری که در مریخ نوردهای فعلی یا آینده قرار دارند، نمونههایی از سنگ قرمز را مطالعه کردند و دریافتند که آنها قادر به تشخیص مواد آلی نیستند. فقط توالی یابی ژنتیکی، روشی که فقط در آزمایشگاه روی زمین انجام می شود، قادر به یافتن شواهدی از حیات میکروبی در نمونه ها بود، اما حتی در آن زمان در روی زمین نیز به سختی قابل تشخیص بود.
محققان به این نتیجه رسیدند که هر گونه مواد آلی باستانی و میکروارگانیسمهایی که در رکوردهای سنگ مریخ وجود دارند، میتوانند در مکانهای فعلیشان با فناوریهای موجود سخت، یا غیرممکن باشند. پژوهش جدید تاکید می کند که به غیر از ارسال مریخ نوردهای پیشرفته تر به سیاره سرخ، تنها راه برای اثبات نشانه های صریح حیات در مریخ، فرستادن نمونه ها به زمین برای تجزیه و تحلیل DNA است.
Armando Azua-Bustos، نویسنده اصلی این مطالعه، در مرکز اخترزیست شناسی (CAB) در مادرید، در بیانیهای گفت: احتمال به دست آوردن پاسخ منفی کاذب در جستجوی حیات در مریخ، نیاز به ابزارهای قویتر را نشان میدهد.
بنابراین، دانشمندان می توانند ابزار دقیق تر و پیچیده تری را برای مریخ نوردها ایجاد کنند یا نمونه هایی را به زمین بازگردانند. نویسندگان افزودند که هر گزینه با خطرات و مزایایی همراه است.
آلبرتو جی فایرن، دانشمند سیارهشناسی و اختر زیستشناس در دانشگاه کرنل، نویسنده ارشد این مطالعه، در این بیانیه گفت: شما باید تصمیم بگیرید که آیا داشتن توانایی محدود برای تجزیه و تحلیل در سطح مریخ برای کاوش در طیف گسترده ای از نمونه ها مفیدتر است یا داشتن نمونه های محدود برای تجزیه و تحلیل با طیف گسترده ای از ابزار دقیق پیشرفته روی زمین.
در حال حاضر سه مریخ نورد در مریخ وجود دارد. مریخ نورد Curiosity ناسا در سال 2012 در دهانه گیل مریخ فرود آمد و اخیرا بهترین شواهد خود را برای وجود آب و امواج در سیاره سرخ پیدا کرده است. از سال 2021، مریخنورد Perseverance ناسا در حال کاوش در دلتای رودخانه باستانی در دهانه Jezero برای یافتن نشانههایی از حیات میکروب های باستانی در شکاف سنگ ها است. مریخ نورد در حال حاضر در حال آماده سازی نمونه هایی است که توسط یک فضاپیما جمع آوری می شود و برای تجزیه و تحلیل عمیق به زمین بازگردانده می شود، اگرچه این ماموریت چالش برانگیز هنوز در مراحل اولیه است.
در ماه مه 2021، مریخ نورد Zhurong چین به Curiosity و Perseverance پیوست که در دشت Utopia Planitia فرود آمد و به سرعت شواهدی از آب پیدا کرد. با این حال، آن مریخ نورد به دنبال نشانه هایی از حیات باستانی نیست.
در همین حال، آژانس فضایی اروپا در نظر دارد ماموریت تاخیری اگزومارس خود را در سال 2028 برای فرود کاوشگر Rosalind Franklin در دشت Oxia Planum پرتاب کند.
فیرن گفت: این مریخ نورد اروپایی متهای با قابلیت بیسابقه رسیدن به عمق 2 متری (6.5 فوت) برای تجزیه و تحلیل رسوبات در برابر شرایط سخت در سطح مریخ خواهد داشت. اگر نشانه های زیستی در عمق بهتر حفظ شوند، که ما انتظار داریم، فراوانی و تنوع بیشتر و حفظ بهتر نشانه های زیستی در آن نمونه های عمیق وجود خواهد داشت.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شد.
مترجم: کیانوش کرمی