LIAR یا معماری زنده، یک پروژه است که امیدوار است آجرهای هوشمند بسازد که این آجرها بتوانند فاضلاب را بازیافت کرده و برق تولید کنند. این معماری زنده با استفاده از منابع طبیعی موجود در خورشید، فاضلاب، و هوا، در نظر دارد دیوارهایی موسوم به بیوراکتور بسازد که در خانه‌سازی، ساختمان‌های عمومی و فضاهای اداره استفاده شود.
ریچل آرمسترانگ، استاد معماری تجربی دانشگاه نیوکاسل می‌گوید “بهترین راه توصیف آنچه ما سعی در ساخت آن داریم، یک معده گاو بیومکانیکی است. شامل بخش‌های مختلفی می‌شود که هرکدام زباله‌های آلی را برای یک هدف مختلف، درست مانند یک دستگاه گوارش، پردازش می‌کنند.”
سلول سوختی میکروبی هر آجر محتوی “میکرو ارگانیسم‌های مصنوعی قابل‌برنامه‌ریزی” است که توسط متخصصین دانشگاه بریستول ساخته‌شده است. بخش‌های مختلف برای اهداف مختلف استفاده خواهند شد که بعضی از آن‌ها میکروارگانیسم‌هایی برای تصفیه آب دارند، درحالی‌که برخی دیگر فسفات را اصلاح‌کرده و برق و یا مواد شوینده جدید تولید می‌کنند.
آرمسترانگ می‌افزاید “پروژه LIAR واقعا هیجان‌انگیز است ـ معماری زنده، محاسبات و مهندسی را گرد هم جمع می‌کند تا راهی برای مشکلات جهانی مانند پایداری پیدا کنند.”
با ایجاد ساختمان‌های مناسب که رایانه‌های بیولوژیکی هستند، تیم LIAR تازه در ابتدای راه تغییر صنعت ساختمان‌سازی هستند. همان‌طور که پروفسور اندرو آدامسکی، رئیس پروژه توضیح می‌دهد “یک ساختمان ساخته‌شده از بیوراکتور تبدیل به ارگانیسم‌های زنده‌ای می‌شوند که نیازهای زیست‌محیطی و انرژی را تامین می‌کنند. دیوارها در ساختمان‌ها متشکل از آجرهای هوشمندی خواهند بود که محاسبات بسیار عظیم و موازی را پردازش می‌کنند.”
منبع:جام جم آنلاین
No tags for this post.