محققان دانشکده علوم طبیعی، ریاضی و مهندسی و دانشکده علوم زیستی و پزشکی دریافته اند: استفاده از این فرآیندها برای تبدیل ضایعات مواد غذایی کشاورزی می تواند سه برابر میزان پروتئین مورد نیاز یک فرد عادی برای تغذیه را تامین کند.
به گزارش سیناپرس، این اولین باری است که محققان به طور گسترده فناوری های پایداری را بررسی می کنند که زباله های آلی را که شامل ضایعات مواد غذایی از کشاورزی، آشپزخانه و رستوران ها و صنایع غذایی است، تبدیل کنند. محققان استدلال می کنند: تبدیل این ضایعات به پروتئین با استفاده از این فناوری‌ها می تواند مشکل سوء تغذیه را حل کند، فشار وارده بر کشاورزی و زنجیره تامین مواد غذایی ناشی از همه گیری جهانی کرونا را کاهش داده و با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند.
الن پیرسی (Ellen Piercy) پژوهشگر ارشد این مطالعات می گوید: کاهش ضایعات با ایجاد اقتصادی مبتنی بر طبیعت برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی بسیار مهم است. ما در حال حاضر سالانه میلیاردها تن زباله آلی کاملاً قابل استفاده را دور می‌ریزیم، اما با استفاده از مبدل‌های زیستی پایدار می توانیم این زباله های غذایی را به یک منبع پروتئینی ارزشمند تبدیل کنیم.
او می افزاید: اختلالات اخیر در زنجیره تامین جهانی غذا به طور قابل توجهی تعداد افراد مبتلا به سوء تغذیه را از ۸۴۱ میلیون نفر به ۸۴۱ میلیون نفر تا سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد داد.
پژوهشگران توضیح می دهند: تنها در انگلستان، ۱٫۵ میلیون تن زباله ارگانیک از تولید مواد غذایی مانند گوشت، لبنیات و میوه ایجاد می شود. فن‌آوری‌های جدید تبدیل زباله به پروتئین، منابع پروتئین جایگزین امیدوارکننده‌ای را ارائه می کنند که می تواند پایداری و امنیت غذایی را افزایش داده و در عین حال به سوء تغذیه جهانی نیز بپردازد.
به گفته محققان، تخمیر یکی از فناوری هایی است که می تواند تفاوت ایجاد کند. کشاورزی زراعی سالانه ۸ میلیارد تن ضایعات کربوهیدرات تولید می کند، اما اگر بتوان این ضایعات را برای تولید مایکوپروتئین تخمیر کرد، همان مقدار پروتئین تولید می شود که می توان از ۵ میلیارد گاو داشت.
تنها با استفاده از فناوری های مایکوپروتئین در بقایای محصولات کشاورزی، می توان سالانه ۵۶۲ مگا تن پروتئین تولید کرد. این امر نشان دهنده ضایعات بالقوه پروتئین به میزان ۱۹۷ گرم در هر فرد در روز است که به برآورده شدن میانگین مصرف پروتئین توصیه شده ۵۰ گرم به ازای هر ۷۰ کیلوگرم بزرگسال در روز کمک می کند.
فن آوری های دیگر شامل استفاده از حشرات برای خوردن ضایعات غذا برای رشد و سپس برداشت آنها برای مصرف انسانی و حیوانات است. این فناوری ها بسیار کارآمد هستند زیرا سطح بالایی از پروتئین‌هایی را تولید می کنند که از نظر تغذیه ای قابل دوام هستند.
به گزارش سیناپرس، دکتر میائو گوئو (Miao Guo) مدرس مهندسی و یکی دیگر از محققان این مطالعه در خاتمه می افزاید: در حالی که این خبر امیدوار کننده به نظر می رسد، موانع متعددی وجود دارد که مانع از دستیابی به این تعداد می شود. درک عمومی از فرآیندهای تبدیل زباله به پروتئین و پروتئین های جایگزین باید تغییر کند. علاوه بر این، کیفیت بهداشتی و استانداردهای ایمنی تعیین شده توسط مقررات به طور قابل توجهی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.
دکتر گوئو می گوید: ضایعات آلی حاصل از صنایع غذایی یا بخش‌های کشاورزی یک منبع ارزشمند است. زباله ها را می توان به عنوان محصولات با ارزش بالا مانند پروتئین ها بازیافت کرد. فناوری‌های ضایعات پروتئین می تواند جایگزین های پروتئینی امیدوار کننده‌ای را برای کمک به کاهش بحران جهانی گرسنگی ارائه دهد.
این مقاله در آخرین شماره مجله تخصصی Green Chemistry منتشر شده است.
مترجم: ندا جوادهراتی
No tags for this post.