سیاه چاله ها باعث انبساط کیهان می شوند
یک مطالعه جدید پیشگامانه می تواند در نهایت پاسخی به یکی از گیج کننده ترین اسرار اخترفیزیک بدهد. فیزیکدانان معتقدند: سیاهچاله ها می توانند حاوی شکل عجیبی از انرژی باشند که انبساط کیهان را تسریع می کند.
به گزارش سیناپرس، ستاره شناسان از اواخر دهه ۱۹۲۰ می دانستند که جهان در حال انبساط است و برای دهه ها فرض بر این بود که سرعت این انبساط در طول زمان کاهش می یابد. اما در دهه ۱۹۹۰، اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل به کشف غیرمنتظره ای دست یافتند. هر چه یک شیء از نقطه دید ما دورتر بود، به نظر می رسید سریعتر از ما دور می شود که نشان می دهد انبساط جهان در طول زمان شتاب می گیرد.
ستاره شناسان از آن زمان به دنبال نشانه هایی از این انرژی تاریک بوده اند و در یک مطالعه جدید، یک تیم بین المللی از دانشمندان ادعا می کنند که شواهدی پیدا کرده اند که نشان می دهد انرژی تاریک ممکن است در سیاهچالهها پنهان شده باشد.
محققان معتقدند: برخلاف آنچه ما فکر می کنیم، نوسانات کوانتومی تصادفی چیزی را تولید می کند که به عنوان انرژی خلاء شناخته می شود که فشاری به بیرون اعمال می کند و می تواند بر خلاف گرانش عمل کرده و انبساط جهان را هدایت کند. در برخی مدل‌ها، انرژی خلاء را می توان در سیاهچالهها یافت و در مطالعه جدید، تیم پژوهشی اولین شواهد رصدی این موضوع را پیدا کرده است.
ستاره شناسان با مطالعه تکامل سیاهچاله های پرجرم در مراکز کهکشان ها در طول نه میلیارد سال گذشته دریافتند این سیاهچاله ها بیشتر با بلعیدن غبار، گاز، ستارگان و سایر سیاهچاله ها جرم پیدا می کنند، اما در برخی کهکشان ها که به نام کهکشان های بیضوی غول پیکر شناخته می شوند، این ماده اولیه خشک می شود. در این صورت باید انتظار داشت که سیاهچاله های پرجرم در کهکشان های بیضوی از رشد بازمانند.
محققان توده‌های این سیاهچالهها را در کهکشان‌های بیضوی دوردست با آن‌هایی که در فضا و زمان به ما نزدیک‌تر بودند، مقایسه کردند. یافته ها نشان می دهد که سیاهچاله های پرجرم می توانند از طریق مکانیسم دیگری نیز جرم بگیرند و اگر حاوی انرژی خلاء باشند، هم به انبساط کیهان کمک می کنند و هم از این فرآیند، در پدیده ای به نام جفت شدن کیهانی، جرم به دست می آورند.
به گزارش سیناپرس، تیم تحقیقاتی می گوید این اولین شواهد رصدی است که نشان می دهد سیاهچالهها حاوی انرژی خلاء هستند و پژوهشگران دریافتند که این موضوع می تواند میزان انرژی تاریکی را که امروزه در کیهان اندازه گیری می‌شود، توضیح دهد.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی The Astrophysical Journal منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.
