طی ماه های اخیر چند شیء پرنده در آسمان ایالات متحده آمریکا و کانادا شناسایی شده و از سوی دیگر استفاده از پهپادها نیز روز به روز در حوزه های مختلف نظامی و غیر نظامی در حال افزایش است. به همین دلیل پنتاگون طرحی را در دست مطالعه دارد که بر اساس آن یک سامانه دفاعی پیشرفته ضد پهپادها طراحی می شود.
به گزارش سیناپرس، ایالات متحده در حال طراحی سامانه ای است که بر اساس آن یک سلاح پیشرفته با کمک انبوهی از هواپیماهای بدون سرنشین هوایی، زمینی و دریایی ایجاد خواهد شد.
طرح فوق با مخالفت های متعددی در این کشور مواجه شده و منتقدان معتقدند، نگرانی های اخلاقی و امنیتی را افزایش می دهد.
استراتژی فوق سری فوق، حملات خودکار و هماهنگ شده توسط انواع ماشین های هوشمند بدون سرنشین را در نظر می گیرد. منتقدان معتقدند که مدیریت این ماشین های دارای هوش مصنوعی دشوار خواهد بود و چشم انداز وقوع جنایت توسط این نیروی مرگبار را بدون نظارت مستقیم افزایش می دهد.
با این حال، گزارش شده است که این طرح بحث برانگیز با عنوان AMASS شامل هزاران پهپاد کوچک هوایی، زمینی و زیر آبی است که با هم کار و به صورت هماهنگ عمل می کنند تا هر نوع تحرک تهاجمی و دفاعی دشمن را از بین ببرند. به گزارش سیناپرس،سامانه این پهپاد ها، موشک ها و ابزارهای جانبی آن به تجهیزاتی از جمله جی پی اس شناسایی هدف و پارازیت های رادار مجهز هستند.
زاخاری کالنبورن، یکی از همکاران سیاستگذاری در دانشگاه جورج میسون و متخصص حوزه تروریسم کشتار جمعی و امنیت داخلی ، در این رابطه می گوید: هدایت این سیستم عمدتا بر اساس فعالیت هوش مصنوعی است زیرا با افزایش ازدحام فعالیت در میدان نبرد ، مدیریت تصمیمات برای انسان عملاً غیرممکن خواهد شد. در این شرایط هوش مصنوعی برای اتخاذ این تصمیم‌ها مورد نیاز است و به این ترتیب ما بایک سلاح جدید کشتار جمعی وحشتناک مواجه می شویم.
آیا انسان ها می توانند ارتشی از پهپادها را کنترل کنند؟
کالنبورن می‌گوید: مشخص نیست که AMASS چگونه این سامانه را مدیریت خواهد کرد. بنابر گزارش ها، این سامانه به کمک های انسانی در زمین نیاز نخواهد داشت.
گرگوری آلن، مدیر مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشنگتن دی سی، نیز در این رابطه مدعی است که پنتاگون در حال آزمایش این طرح با کمک صدها نفر بوده است.
به باور کارشناسان، طراحی یک سیستم کنترلی مبتنی بر هوش مصنوعی، هزاران واحد از جمله هواپیماهای بدون سرنشین، زیردریایی ها و تانک‌های روباتی را قادر می سازد تا به طور مستقل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، اطلاعات را مبادله کنند و اقدامات را هماهنگ کنند.
به گزارش سیناپرس، در مقابل طراحان پروژه معتقدند که انتقدادت به آن ها بی دلیل بوده و هدف از پروژه فوق این است که انسان ها را در تصمیم گیری های کلیدی نگه داشته و هواپیماهای بدون سرنشین منتظر مجوز هستند تا در صورت شکست ارتباطات، اقدام کنند.
مترجم: فرگل غفاری
منبع: studyfinds
No tags for this post.