به گزارش دیده بان علم ایران میثم طباطبایی، اظهار کرد: روانسازهای زیستی در واقع مواد حاصله از انواع روغن های گیاهی مانند سویا، آفتابگردان، کلزا، کانولا، پالم، و نارگیل هستند که در نتیجه بشدت زیست تخریب پذیر هستند.
وی افزود: روانسازهای زیستی برای انسان و یا محیط های آبی، غیر سمی هستند و در انواع ماشین آلاتی که در هنگام استفاده از آنها روغن مستقیما وارد طبیعت می شود، به کار می روند.
به گفته طباطبایی، این مواد در دستگاه‌هایی مانند همانند اره برقی، موتورهای دو زمانه، فلنج راه آهن، روانسازهای دریایی، به کار می روند.
وی تصریح کرد: استفاده از این مواد به دلیل سازگاری با محیط زیست و غیر سمی بودن آنها بسیار رایج است و توسعه تولید و استفاده از آنها یکی از اولویت های کمیته محسوب می شود.
No tags for this post.