نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

اثرات احتمالی دارچین بر حافظه و یادگیری

به گزارش سیناپرس همدان، دارچین، ادویه معطر شناخته شده ای که بسیاری از ما از آن برای پخت کیک و طبخ غذاهای خوش طعم استفاده می کنیم، از پوست داخلی درختان دارچین به دست می آید. این درختان همیشه سبز هستند که در هیمالیا و سایر مناطق کوهستانی و همچنین در جنگل های بارانی و دیگر جنگل های جنوب چین، هند و آسیای جنوب شرقی یافت می شوند.

دارچین علاوه بر طعم بی نظیرش می تواند خواص مفید دیگری نیز برای انسان داشته باشد. به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهد که دارچین دارای خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی است و همچنین می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.

برخی از تحقیقات همچنین نشان دادند که ترکیبات زیست فعال آن می تواند عملکرد مغز، به ویژه حافظه و یادگیری را تقویت کند. با این حال اعتبار این یافته ها هنوز با قطعیت ثابت نشده است.

تیمی از محققان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند اخیراً چندین مطالعه گذشته را در مورد تأثیر دارچین بر عملکردهای شناختی بررسی کردند. تجزیه و تحلیل آنها که در Nutritional Neuroscience بیان شده است، ارزش بالقوه دارچین را برای پیشگیری یا کاهش حافظه یا اختلالات یادگیری برجسته می کند.

سمانه نخعی، علیرضا کوشکی و همکارانشان در مقاله خود نوشتند: این مطالعه با هدف مرور سیستماتیک مطالعات مربوط به رابطه بین دارچین و اجزای کلیدی آن در حافظه و یادگیری انجام شد. دو هزار و ششصد و پنج مطالعه از پایگاه‌های اطلاعاتی مختلف در سپتامبر 2021 جمع‌آوری شد و برای واجد شرایط بودن تحت بررسی قرار گرفت. چهل مطالعه معیارهای ما را برآورده کردند و در این بررسی سیستماتیک گنجانده شدند.

نخعی، کوشکی و همکارانشان صدها مطالعه ذخیره شده در چندین پایگاه تحقیقاتی آنلاین از جمله PubMed، Scopus، Google Scholar و Web of Science را بررسی کردند. آنها سپس تحلیل خود را به 40 مورد از این مطالعات محدود کردند، مطالعاتی که بیشتر مرتبط با موضوع مورد نظر آنها بود.

از میان این 40 مطالعه، 33 مورد در داخل بدن (به عنوان مثال، بررسی موجودات زنده واقعی، مانند انسان، جوندگان، یا حیوانات دیگر) انجام شد. پنج مورد از آنها در شرایط آزمایشگاهی (به عنوان مثال، خارج از موجودات زنده، به عنوان مثال با تجزیه و تحلیل سلول ها یا بافت پس از مرگ) انجام شد، و دو مورد مطالعه بالینی (به عنوان مثال، با بیماران).

محققان داده های مربوط به همه این مطالعات را استخراج کردند، از جمله نویسنده، سال انتشار، ترکیب یا نوع دارچین مورد استفاده، جمعیت مورد مطالعه و اندازه نمونه، دوز دارچین یا اجزای زیست فعال آن، جنسیت و سن شرکت کنندگان، مدت و روش مصرف و نتایج بدست آمده. آنها سپس کیفیت و پایایی مطالعات را با در نظر گرفتن طراحی، حجم نمونه، معیارهای ورود و سایر جنبه های روش شناختی ارزیابی کردند.

در نهایت نتایج 40 مقاله مرتبطی را که انتخاب کردند مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار دادند. به طور کلی، اکثر مطالعاتی که آنها بررسی کردند نشان دادند که دارچین می تواند بر حافظه و عملکرد شناختی تأثیر مثبت بگذارد.

نخعی، کوشکی و همکارانشان در مقاله خود نوشتند: مطالعات in vivo نشان داد که استفاده از دارچین یا اجزای آن، مانند اوژنول، سینامالدئید و اسید سینامیک، می‌تواند عملکرد شناختی را به طور مثبت تغییر دهد. مطالعات آزمایشگاهی همچنین نشان داد که افزودن دارچین یا سینامالدئید به یک محیط سلولی می تواند تجمع tau، آمیلوئید β را کاهش دهد و بقای سلولی را نیز افزایش دهد.

از بین دو مطالعه بالینی که توسط محققان تجزیه و تحلیل شد، یکی بر روی نوجوانان و دیگری بر روی بزرگسالان پیش دیابتی که 60 سال یا کمتر داشتند انجام شد. مطالعه اول از نوجوانان خواسته شد که آدامس دارچینی بجوند، در حالی که دومی از شرکت کنندگان خواسته بود 2 گرم دارچین روی نان سفید بریزند و آن را بخورند.

مطالعه روی نوجوانان نتایج مثبتی به همراه داشت که نشان می‌دهد جویدن آدامس دارچین عملکرد حافظه را بهبود می‌بخشد و اضطراب را کاهش می‌دهد. در مقابل، مطالعه بالینی بر روی بزرگسالان پیش دیابتی هیچ تغییر قابل توجهی در عملکرد شناختی پس از مصرف دارچین پیدا نکرد.

محققان در مقاله خود نوشتند: بیشتر مطالعات گزارش کردند که دارچین ممکن است برای پیشگیری و کاهش اختلال عملکرد شناختی مفید باشد. می توان از آن به عنوان کمکی در درمان بیماری های مرتبط استفاده کرد، البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

به طور کلی، مقاله مروری سیستماتیک نخعی، کوشکی و همکارانشان نشان می دهد که دارچین و برخی از اجزای فعال آن می توانند تأثیرات مثبتی بر عملکرد مغز انسان، تقویت حافظه و یادگیری داشته باشند. در آینده، این بررسی می‌تواند الهام بخش دیگر تیم‌های محققان برای بررسی بیشتر تأثیر دارچین بر مغز باشد، که به طور بالقوه می‌تواند استفاده از آن را برای حفظ عملکرد مغز و کاهش اختلالات شناختی ترویج دهد.

منبع: medicalxpress

مترجم: کیانوش کرمی

خروج از نسخه موبایل