انقراض ماموت ها، هشداری بزرگ برای نسل بشر

در حالی که سومریان در حال علاقه نشان دادن به الفبا و نگارش بودند، ماموت ها نیز در گوشه ای از زمین برای زنده ماندن تقلا می کردند که البته این تلاش، چندان موفقیت آمیز نبود. دانشمندان تا چندی پیش فکر می کردند که ماموت ها در زمانی نزدیک به 12 هزار سال پیش از روی زمین محو شده بودند ولی داستان این موجودات غول آسا به نحو متفاوتی رقم خورده بوده است.

منبع اصلی آب ماموت ها در جزیره سنت پائول، یک چشمه بزرگ آب شرب بود که این چشمه پس از چند هزار سال به صورت ناگهانی با کاهش ابعاد و افت شدید کیفیت آب روبرو شد و همین امر نیز موجب شد تا این جانوران به منابع آب شرب دسترسی نداشته و در عین حال نیز قادر به ترک این جزیره نباشند.

در حقیقت آغاز فرایند انقراض ماموت ها به اواخر آخرین عصر یخبندان باز می گردد. در آن دوران این موجودات خانه های خود را از دست داده و در عین حال نیز به صورت بسیار گسترده ای شکار می شدند. همین امر موجب شده بود تا آنها به دنبال سرزمین های جدیدی برای زندگی باشند و به همین دلیل نیز به سراغ مناطقی مانند جزایری از جمله جزیره رنگل در سیبری و جزیره سنت پائول در آلاسکا رفتند.

این جزایر در ابتدا اقلیم خوبی برای زندگی این موجودات بود و حتی برای چند قرن نیز به آنها اجازه ادامه حیات داد. با این وجود ابعاد این جزایر به تدریج به شدت کاهش پیدا کرد و تغییرات اقلیمی موجب شد تا این حیوانات در محیطی بسیار کوچک تر از قبل به حیات خود ادامه بدهند. با این حال دلیل اصلی انقراض این موجودات، کاهش فضای زندگی نبود بلکه دانشمندان دریافته اند که کاهش منابع آبی بوده است که این موجودات را به نابودی کشانده است.

در حقیقت منبع اصلی آب ماموت ها در جزیره سنت پائول، یک چشمه بزرگ آب شرب بود که این چشمه پس از چند هزار سال به صورت ناگهانی با کاهش ابعاد و افت شدید کیفیت آب روبرو شد و همین امر نیز موجب شد تا این جانوران به منابع آب شرب دسترسی نداشته و در عین حال نیز قادر به ترک این جزیره نباشند. به این ترتیب دانشمندان معتقدند که ماموت ها تقریبا 5 هزار و 600 سال پیش (با ضریب خطای زمانی تقریبی 100 ساله) از روی زمین محو شدند.

به این ترتیب باید گفت که داستان انقراض ماموت ها می تواند از آینده ای نگران کننده برای انسان ها خبر بدهد. انسان ها تغییرات اقلیمی بسیار مهیبی را ایجاد کرده اند که این تغییرات به صورت مستقیم موجب محدودیت منابع آبی در دسترس انسان شده است. حال این منابع در صورت بازسازی نشدن، می توانند به سرعت به پایان برسند و نژاد بشر بدون داشتن آب، عملا شانسی برای بقا نخواهد داشت.

منبع: gizmodo

ترجمه: احمد محمد حسینی

No tags for this post.