تولید تاریک ترین ماده دنیا توسط محققان ایرانی

یک گروه از پژوهشگران دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران موفق به سنتز لایه فوق تاریک شده اند؛ این ماده سنتز شده یکی از تاریک ترین مواد موجود در دنیاست.

صادقی، یکی از پژوهشگران این طرح در گفتگو با سیناپرس گفت: جذب یا جذبش یک تابش الکترومغناطیسی، فرایندی است که در آن انرژی یک فوتون توسط ماده گرفته می شود. هرچه میزان جذب نور در اجسام بالاتر باشد. رنگ آنها به تیرگی بیشتر میل می کند بنابراین جذب حداکثری نور منجر به پدید آمدن رنگ فوق سیاه می شود؛ یک ترکیب فوق سیاه، بخش قابل توجهی از نور تابیده شده به خود را جذب می کند و تقریبا هیچ نوری را بازتابش نمی دهد.

وی افزود: این ترکیبات فوق سیاه، رنگ دانه یا ترکیب شیمیایی جدیدی نیستند، بلکه نانو ساختاری های منظمی متشکل از نانو لوله های کربنی هستند که شیوه آرایش و میزان تراکم در آنها نقش اصلی در جذب فوق العاده تابش ایفا می کنند.

وی تصریح کرد: ماده ای که ما سنتز کرده ایم نزدیک به 99.7 درصد جذب و تنها 3/0 درصد بازتاب دارد؛ در واقع اگر ما سطحی را با این ماده پوشش دهیم، دیگر آن سطح قابل دیدن نیست زیرا نور باید به سطح یک ماده بخورد و از سطح ماده بازتاب شود و به چشم برخورد کند و روی شبکیه چشم تصویر شکل بگیرد بنابراین زمانی که پروسه زنجیره بازتاب قطع شود و نور از سطح جسم بازتاب نشود، عملا دیگر آن جسم دیگر قابل دیدن نیست و رسما هویت دیداری آن شی گرفته می شود.

وی خاطرنشان کرد: در صورت حصول به لایه جاذب ( با میزان جذب حداکثری)، هنگامی که به آن نگاه می کنید، به هیچ چشم دوخته اید.  قدرت جذب نور این نوع لایه ها به قدری فوق العاده است که در حقیقت باید گفت شما قادر به دیدن آن نیستید و تنها به واسطه محیط پیرامونی آن می توانید محدوده آن را تشخیص دهید.

به گفته صادقی، ایجاد پوششی از لایه های جاذب با جذب حداکثری نور به روی سطح اشیا سه بعدی باعث می شود که آنها به صورت دو بعدی به نظر برسند و فرو رفتگی ها و برجستگی ها کاملا محو و به شکل یک سطح هموار سیاه رنگ مشاهده شوند.

 این پژوهشگر عنوان کرد: این لایه ها در فناوری استتار، صنعت هوافضا، صنایع نظامی، صنایع هنری، صنایع پزشکی و … کاربرد دارند.  در واقع این لایه ها بیشتر برای حذف بخش هایی که تابش های مزاحم و آلودگی های نوری وجود دارد، مورد استفاده قرار می گیرند.

وی گفت: این ماده برای اولین بار در ایران سنتز شده است. هم اکنون مشابه این ماده نیز توسط یک شرکت بریتانیایی تولید می شود اما فرایند سنتز و تولید آن هنوز به واسطه مباحث استراتژیک و صنعتی به طور رسمی اعلام نشده است. در حال حاضر مواد تولیدی این شرکت در اختیار شرکت های بزرگی مانند ناسا قرار دارد.

گزارش: بیتا اکبری

No tags for this post.