دکتر بیتا بهنوا به ایرنا گفت: هپاتیت B و C شایع ترین هپاتیت های ویروسی مزمن هستند که نوع C آن قابل درمان است ولی واکسنی برای آن وجود ندارد.
وی با بیان اینکه هپاتیت به معنی التهاب کبد است و می تواند عواملی از جمله عفونی و غیرعفونی داشته باشد، در خصوص مراحل بیماری هپاتیت C افزود: مراحل بیماری به این صورت است که وقتی ویروس وارد بدن می شود، فاز حادی را ایجاد می کند؛ این فاز ممکن است علائم زیادی ایجاد نکند که فرد متوجه بیماری کبدی شود، این بیماری ممکن است خودش را به صورت علائم ساده سرماخوردگی نشان دهد و گاهی مواقع یک زردی مختصر ایجاد کند.
وی در ادامه افزود: بعد از عبور از این مرحله، حدود 20 درصد بیماران ویروس را خود به خود پاک می کنند و در بدن آنها باقی نمی ماند اما در 80 درصد، این بیماری مزمن و وارد فاز مزمن بیماری می شود، دقیقا مانند همان کبد چرب این بیماری طولانی مدت است، یعنی از زمان ورود ویروس به بدن تا زمانی که به کبد آسیب جدی بزند و نارسایی کبد را به سیروز بدهد ممکن است حدود 30 سال طول بکشد؛ در این مدت بیمار علائم بالینی چندانی ندارد که وادار به مراجعه به پزشک شود و آزمایش بیماری هپاتیت C را بدهد، تنها وقتی علائم ناشی از بیماری هپاتیت بروز می کند که کبد به میزان زیادی آسیب دیده است.
دکتر بهنوا خاطرنشان کرد بر این اساس، در تشخیص بیماری های هپاتیت C باید افراد در معرض خطر را بشناسیم چون روی علائم بالینی نمی توان حساب کرد.
وی در مورد افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هپاتیتC هستند، گفت: اولین راه انتقال این بیماری در کشور ما سرنگ و وسایل مشترک برای تزریق مواد مخدر است لذا افرادی که سابقه اعتیاد تزریقی حتی برای یک بار در زندگی داشتند، حتما باید ازمایش بدهند.
دکتر بهنوا در ادامه افزود: همچنین قبل از سال 1375 ، خون و فراورده های خونی به لحاظ هپاتیت C کنترل نمی شد، از این رو افرادی که در آن سال ها خون و فرآورده های خونی دریافت کردند به علاوه مجروحان جنگ تحمیلی از این بابت که ممکن است تا رسیدن به مراکز درمانی واحدهای خونی مکرر دریافت کرده باشند، باید آزمایش بدهند.
وی افرادی را نیز که خال کوبی، تتو و سوراخ کردن گوش در اماکن نامطمئن انجام داده اند، در زمره گروه هایی دانست که باید از لحاظ ابتلا به ویروس هپاتیت C کنترل شوند.
به گفته دکتر بهنوا، هم اکنون در ایران درمان های متعددی در ارتباط با هپاتیتC وجود دارد که خوراکی هستند و معمولا دوره درمان 3 ماهه است و احتمال ریشه کنی هپاتیت C با این درمان ها بیش از 95 درصد است.
وی خاطرنشان کرد: واکسنی برای مصونیت در برابر هپاتیت C نداریم بنابر این پیشگیری از آن با جدا کردن وسایل بیماران امکان پذیر و مهم است. به واقع، در صورت درمان بیمارانی که مخزن ویروس هستند، جامعه را به سمت ریشه کنی هپاتیت C پیش می بریم.
عضو مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد بیمارستان بقیه الله با اشاره به احتمال انتقال جنسی ویروس هپاتیت C تصریح کرد: اما دست دادن، بوسیدن، فضای مشترک، هوا، در آغوش گرفتن، معاشرت معمولی در محل کار و شنا کردن مواردی هستند که هپاتیت C را منتقل نمی کنند.
دکتر بهنوا در مورد محدودیت های ازدواج افراد مبتلا به هپاتیت C گفت: داروهای بسیار کارآمدی وجود دارد که می توانند این افراد را سه ماهه درمان کنند و به احتمال قوی ویروس پاک می شود و موضوع منتفی می شود ولی به طور کل احتمال انتقال جنسی این بیماری در قیاس با ایدز یا راه خونی خود هپاتیت C کمتر است و نمی شود گفت منعی برای ازدواج دارد اما قبل از ازدواج باید حتما با پزشک مشورت کنند.
عضو مرکز تحقیقات گوارش و کبد بیمارستان بقیه الله به آمار بیماران مبتلا به هپاتیت C نیز اشاره کرد و گفت: 200 هزار نفر در ایران مبتلا هستند و از این تعداد تنها یک سوم از بیماری خود اطلاع دارند.
چه افرادی بیشتر در معرض هپاتیت C هستند
