ایمونوتراپی، درمانی است که سلول های ایمنی را برای حمله به تومورها تحریک می کند و موفقیت زیادی در درمان بسیاری از سرطان ها نشان داده است، اما در درمان سرطان ریه، موثر نبوده است. محققان دانشگاه MIT در مطالعه جدیدی، علت این مسئله را روشن کرده اند.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان می دانستند که سلول های سرطانی می تواند سیگنال هایی را برای سرکوب سیستم ایمنی ارسال کند، که منجر به پدیده ای به نام فرسودگی سلول های T می شود. هدف از ایمونوتراپی سرطان، جوان سازی سلول های T است تا توانایی خود را برای حمله به تومورها، بازیابند.
مهارکننده وارسی ایمنی، یک نوع ایمونوتراپی است که به فعال سازی مجدد سلول های T فرسوده کمک می کند. این رویکرد در مورد سرطان هایی مانند ملانوما به خوبی جواب داده است، اما نه در مورد سرطان ریه.
محققان دریافتند: برخی از سلول های T قبل از اینکه به هدف برسند، پیشروی خود را متوقف می کنند. جهت بررسی بیشتر این موضوع، تیم تحقیقاتی به مطالعه این شکست در فعال سازی سلول های ایمنی که در غدد لنفاوی رخ می دهد، پرداختند.
غدد لنفاوی، به عنوان فیلتر یا تله ذرات بیگانه از جمله برخی سلول های سرطانی، عمل می کنند و برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن ضروری محسوب می شوند.به گزارش سیناپرس، غدد لنفاوی، شامل سلول های B, T و سایر سلول های ایمنی هستند.
پژوهشگران در مطالعه ای که روی موش ها انجام شد، دریافتند، باکتری هایی که به طور طبیعی در ریه ها یافت می شوند، باعث ایجاد محیطی می شوند که فعال سازی سلول های T را در غدد لنفاوی نزدیک ریه ها، سرکوب می کند.
این محیط سرکوب کننده سیستم ایمنی، در غدد لنفاوی نزدیک تومورهایی که در نزدیکی پوست موش رشد می کردند، مشاهده نشد. محققان امیدوارند که یافته های آنها در توسعه راه های جدیدی برای افزایش پاسخ ایمنی به تومورهای ریه موثر باشند.
پژوهشگران اظهار داشتند: پاسخ های سلول های ایمنی T در غدد لنفاوی مختلف، با یکدیگر متفاوت هستند. ما به دنبال راهی هستیم تا بتوانیم سلول های T را برای هدف گیری تومور ریه، مجددا فعال کنیم.
محققان یافته های تحقیقاتی خود را در مجله Immunity منتشر کرده اند.
مترجم:سنا دلفیه
No tags for this post.