این همکار یک ربات جدید است که چهره آن بسیار شبیه به انسان است و با استفاده از شبکه های نئورالی تعبیه شده درون آن می تواند به تنهایی حرکت کند. این تکنولوژی شامل 42 دیسک پنوماتیک و مهم تر از همه یک مولد الگوی مرکزی یا CPG است.
این CPG یک شبکه خنثی است که نورون ها را شبیه سازی می کند و به ربات اجازه می دهد خودش الگوهای جنبشی را بسازد. این کار به کمک سنسورهایی که نزدیکی، دما و رطوبت را تشخیص می دهند انجام می شود. حرکتهایی که در این فرایند ساخته می شوند زیاد شبیه به حرکات انسان واقعی نیست اما بیننده احساس می کند که این ربات به نحوی زنده است.
این پروژه برای پر کردن شکاف بین حالت برنامه نویسی ربات و حالتی است که ربات خود حرکت می کند. به دلیل شبکه های عصبی تعبیه شده این ربات دارای انعطاف پذیری بالایی است که محققان آن را chaos می نامند. حرکت بازو، سر و نوع راه رفتن به اراده خود ربات تنظیم و تغییر خواهد یافت. شبکه عصبی که پشت این قضیه قرار دارد حالت های حرکتی متعدد و سوئیچ بین حالات حرکتی طولانی و حالت تصادفی chaos را هدایت می کند. این تصمیمات توسط سنسورهایی که حول و حوش مرکز این روبات برای شناسایی محیط اطراف؛ دما و رطوبت تعبیه شده گرفته می شود. این سنسور مانند پوست انسان عمل می کنند و می تواند موارد مختلفی را ما حس کند. این ربات همچنین می تواند به شیوه ای وحشتناک و کابوس مانند آواز بخواند. ملودی فراموش نشدنی که از این ماشین می آید امواج سینوسی تولید شده هستند که نحوه حرکت انگشتان دست را تعیین می کنند. این تیم ظاهرا صداها و ملودی های فراموش نشدنی زیادی را برای این ربات تست کرده اما در نهایت تصمیم گرفت صداهای ساده را برای این مدل در نظر بگیرد.
تئوری پشت CPG بر پایه یکی از ساده ترین مدل های مصنوعی برای نرون ها یعنی Izhikevich neuron است؛ که به روشی به نام رفتار اسپایکینگ و پشت سر هم واکنش نشان می دهد. در این روش چیزی ساخته می شود، و سیستم ربات یک سیگنال اسپایک درست می کند و سپس با دیگر سلول های عصبی زنجیره درست می کند. پروفسور Ikeue از دانشگاه توکیو مولد الگوی مرکزی را به عنوان یک پاندول همراه تعریف می کند که پشت سر هم تکرار و سپس یک حرکت تولید می شود. در حالی که این یک روش برابر و متعادل نیست اما توسط خود ربات صورت می گیرد و محققان آن را تولید نمی کنند.
Kouhei Ogawa از دانشگاه Osaka که قبلا هم بر روی ربات های انسان نما در آزمایشگاه Ishiguro کار کرده می گوید: اینبار این ربات شباهت زیادی با انسان ندارد و واقعا مانند انسان حرکت نمی کند اما نکته مهم آن انتقال حس زنده بودن است که بیننده احساس می کند با موجود زنده ای سروکار دارد که نه ربات است نه انسان. حرکات این ربات ها حتی اگر زیاد طبیعی نباشد اما به صورت تصادفی صورت می گیرند.
به گزارش بی نهایت،این ربات یک هفته به نمایش عموم گذاشته شد و تیم های تولیدکننده آن امیدوارند از ایده های جدیدی برای تعامل در نسخه های بعدی استفاده کنند.
