مومیایی های مصر باستان فرصتی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سلامت، باورها و مهارت های انسان در دوران باستان است. در گذشته، مومیایی‌ها را باز می کردند و برای تحقیق و سرگرمی در معرض تشریح تهاجمی قرار می دادند.
به گزارش سیناپرس، یافتن یک روش ایده آل بین بررسی یک مومیایی و عدم تخریب آن، استفاده از روش های کمتر تهاجمی را تشویق کرد. با این حال، همپوشانی داده‌های سه بعدی جسم روی فیلم پرتو ایکس دو بعدی منجر به از دست رفتن داده‌ها و نتایج رضایت‌بخش کمتری می شود.
اخیراً دانشمندان مصری از سی تی اسکن برای باز کردن دیجیتالی مومیایی تقریباً ۲۳۰۰ ساله دست نخورده یک پسر نوجوان با وضعیت اجتماعی و اقتصادی بالا استفاده کردند. محققان دریافتند: این پسر ویترینی دست نخورده از باورهای مصر باستان درباره زندگی پس از مرگ است.
به گفته دانشمندان بدنه مجهز به ۴۹ طلسم از ۲۱ نوع بود که تعدادی از آنها از طلا ساخته شده بوده و به دقت روی یا داخل آن قرار می گرفتند. یک اسکراب قلب طلایی در حفره سینه، یک زبان طلایی در دهان و یک جفت تعویذ با دو انگشت در کنار آلت تناسلی قرار داده شده است.
به باور مصریان باستان، گره ایسیس قدرت ایسیس را در محافظت از بدن به کار می برد، تعویذ با زاویه راست تعادل و تسطیح را به ارمغان می آورد و پرهای شاهین و شترمرغ دوگانه نشان دهنده دوگانگی زندگی معنوی و مادی بوده اند. یک سوسک طلایی که در داخل حفره سینه قرار داده شده بود نیز پیدا شد که یک کپی از آن توسط دانشمندان چاپ سه بعدی شده بود.
محققان توضیح می دهند که مومیایی با سرخس پوشانده شده و به پای آن صندل پوشیده شده بود که هر دو معنای نمادین داشتند. این مومیایی به عنوان نمایشگری از باورهای مصری دوران بطلمیوس در مورد مرگ و زندگی پس از مرگ است.
در این راستا، دکتر سحر سلیم (Sahar Saleem) پژوهشگر ارشد این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره، مصر، گفت: در اینجا نشان می دهیم که بدن این مومیایی به طور گسترده با ۴۹ طلسم تزئین شده که به زیبایی در چینش منحصر به فرد سه ستون بین چین های مومیایی و داخل حفره بدن مومیایی قارا گرفته اند. این تلسم ها عبارتند از: چشم هوروس، اسکاراب، طلسم افق، جفت، گره ایزیس و غیره که بسیاری از آنها از طلا ساخته شده بودند و هدف آنها محافظت از بدن و نشاط بخشیدن به آن در زندگی پس از مرگ بوده است.
دکتر سلیم در ادامه می گوید: سی تی اسکن این پسر نشان داد که او ۱۲۸ سانتی متر قد داشته و هرگز ختنه نشده بوده و احتمالا به دلایل طبیعی مرده بود. بر اساس تخمین نویسندگان بر اساس میزان جوش خوردن استخوان و دندان عقل بیرون نیامده، پسر بین ۱۴ تا ۱۵ سال داشت. او دندان های سالمی داشته و هیچ نشانه ای از بیماری پریودنتال و از دست دادن دندان نداشت.
به گفته دانشمندان، مومیایی پسر طلایی در سال ۱۹۱۶ در قبرستانی در ناگ الحسی در جنوب مصر کشف شد. این گورستان در حدود ۳۳۲ تا ۳۰ قبل از میلاد مورد استفاده قرار می گرفت. مومیایی در دو تابوت قرار داده شده بود که شامل یک تابوت چوبی داخلی و یک تابوت بیرونی با کتیبه یونانی بود. در داخل، او یک جفت صندل، کارتن سینه ای که جلوی تنه اش را پوشانده بود و ماسک سر با تزئینات طلایی پوشیده بود. به غیر از قلب، احشاء از طریق یک برش برداشته شده بود، در حالی که مغز از طریق بینی خارج شده بود و با رزین جایگزین شده بود.
دکتر سلیم گفت: صندل ها احتمالاً برای این بوده اند که پسر بتواند از تابوت خارج شود. بر اساس آیین کتاب مردگان مصریان باستان، متوفی باید قبل از خواندن آیات آن، صندل‌های سفید می پوشید تا پارسا و پاکیزه باشد.
به گزارش سیناپرس، مدیریت موزه مصر تصمیم گرفته با توجه به این یافته های جذاب، مومیایی را با نام پسر طلایی به سالن اصلی نمایشگاه منتقل کند. برای نزدیک‌تر شدن به شکوه تمدن مصر باستان، بازدیدکنندگان می توانند مومیایی را در مکان جدیدش در کنار سی تی اسکن‌ها و نسخه چاپ شده سه بعدی طلسم ببینند.
شرح کامل این مطالعات در مجله تخصصی Front. Med منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.