به گزارش سازمان تحقیقات فضایی هند، راکت هندی PSLV-XL، چهارمین ماهواره از سامانه ماهواره‌ای ناوبری منطقه‌ای هند را در ساعت 5.19 بعد از ظهر 28 مارس به فضا پرتاب خواهد کرد.
سامانه ماهواره‌ای ناوبری منطقه‌ای هند یک سامانه ناوبری ماهواره‌ای منطقه‌ای است و به وسیله سازمان تحقیقات فضایی هند که تحت کنترل کامل دولت هند است، توسعه داده شده است. نیاز به چنین سامانه ناوبری از جایی ریشه می‌گیرد که دسترسی به سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی،جی پی اس، در شرایط خصومت آمیز، تضمین شده نیست. سامانه ماهواره‌ای ناوبری منطقه‌ای هند دو نوع خدمات را ارائه می‌دهد. یکی خدمات استاندارد موقعیت‌یابی است که برای استفاده عموم آزاد است و دیگری سرویس محدود و رمزنگاری شده است که برای کاربرد نظامی اختصاص داده شده است.
ماهواره 1425 کیلوگرمی ناوبری هند موسوم به IRNSS-1D، اولین ماهواره‌ای خواهد بود که در سال 2015 به وسیله راکت هندی در مدار قرار خواهد گرفت. به گفته پراساد مدیر مرکز فضایی ساتیش دهاوان هند، راکت هندی به سکوی پرتاب منتقل شده است و این راکت در سکوی پرتاب مرکزی مستقر خواهد شد. تنها درگاه راکت هند در سریاریکوتا در ایالت اندرا پرادش در 80 کیلومتری جنوب هند قرار دارد.
پیش از این سازمان تحقیقات فضایی هند در نظر داشت چهارمین ماهواره ناوبری خود را در تاریخ 9 مارس به فضا پرتاب کند. ولی در تاریخ 4 مارس این سازمان متوجه شد که یکی از فرستنده‌های اندازه‌گیری از راه دور به درستی کار نمی‌کند و به همین دلیل پرتاب آن را به تعویق انداخت. هند تا به حال سه ماهواره ناوبری منطقه‌ای خود را به عنوان بخشی از مجموعه هفت ماهواره‌ای که قرار است خدمات ناوبری را ارائه دهند، به فضا پرتاب کرده است. هند در نظر دارد با پرتاب هفت ماهواره خود، اطلاعات ناوبری دقیقی را به کاربران خود در سراسر کشور هند، به اضافه 1500 کیلومتر از مرزهای این کشور و با دقت 10 متر را تحت پوشش قرار دهد.
قابل ذکر است این سیستم کامل شامل نه ماهواره می‌باشد که هفت ماهواره در مدار و دو ماهواره بر روی زمین و در حالت آماده با کار خواهند بود. به گفته یکی از مقامات سازمان فضایی هند، خدمات ناوبری با وجود چهار ماهواره نیز می‌تواند ارائه شود. هر یک از ماهواره‌ها هزینه 150 روپیه‌ای در بر داشته است. همچنین راکت PSLV-XL هند هزینه‌ای معادل 130 میلیون روپیه در بر داشته است. برای پرتاب این ماهواره‌ها، نیاز به هفت راکت است که این راکت‌ها نیز هزینه‌ای در حدود 910 میلیون روپیه در بر خواهند داشت.
طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، تکمیل کل مجموعه هفت ماهواره‌ای هند، در این سال به پایان خواهد رسید. اولین ماهواره ناوبری هند موسوم به IRNSS-1A در جولای سال 2013 به فضا پرتاب شد و دومین ماهواره ناوبری هند موسوم به IRNSS-1B در آپریل سال 2014 و سومین ماهواره ناوبری هند موسوم به IRNSS-1C نیز در 16 اکتبر سال 2014 به فضا پرتاب شد. هنگامی که سیستم ناوبری منطقه‌ای هند کامل باشد، هند به پلت‌فرم‌های رایج دیگر وابسته نخواهد بود.
در عین حال، کشورهای دیگر نیز در تلاشند تا سیستم ناوبری خود را توسعه دهند. به طور مثال آژانس فضایی اروپا در نظر دارد در تاریخ 27 مارس، دو ماهواره گالیله را به فضا پرتاب کند. این دو ماهواره توسط راکت سایوز از پایگاه گویان فرانسه به فضا پرتاب خواهند شد. گالیله که در حال حاضر توسط اتحادیه اروپا و آژانس فضایی اروپا در دست ساخت است، پروژه 5 میلیارد یورویی بوده که به افتخار ستاره شناس معروف ایتالیایی گالیله نام گرفته است. یکی از مهمترین اهداف گالیله فراهم آوردن سیستم موقعیت‌یابی بسیار دقیقی است که مورد اطمینان کشورهای اروپایی باشد و قادر به رقابت با سیستم گلوناس روسیه ، جی پی اس آمریکا و کومپاس چین باشد و بتواند مستقل از سیستم های مذکور عمل کند.
در 21 اکتبر 2011 دو عدد از 4 ماهواره سیستم گالیله راه اندازی شد. دو ماهواره بعدی نیز در 12 اکتبر 2012 شروع به کار کردند که با این امر امکان آزمایش این سیستم فراهم آمد. هنگامی که فرایند در مدار قرار گرفتن به طور کامل پایان یابد، ماهواره‌های دیگری نیز به منظور رسیدن سیستم به ظرفیت‌های راه‌اندازی در اواسط دهه اضافه خواهد شد. انتظار می‌رود که تا سال 2019 همه 30 ماهواره‌ی گالیله راه‌اندازی شود.
No tags for this post.