دانشگاه های ما برای کمک به صنعت طراحی نشده اند

سیناپرس: دکتر فتح الله مضطرزاده در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با اشاره به بحث شکاف دانش و صنعت در کشور، گفت: کشور ما در زمینه علم مدرن به معنای امروزین آن حدود 150 تا 200 سال از سایر کشورها عقب است. بنابراین مساله ارتباط صنعت و دانش در کشورهای دیگر حل شده است پس متدولوژی که بتوانیم علم را تبدیل به ثروت کنیم کاملا روشن است. اگر به تلفن همراه خود نگاه کنید می بینید که سال به سال دارد تغییر می کند، یا اتوموبیل و یا هرچیز دیگر.

مضطرزاده راهکار برطرف کردن این شکاف را وابسته به رعایت الزاماتی دانست و افزود: الزاماتی در این زمینه نیاز است که متاسفانه در کشور ما به عمد یا غیرعمد رعایت نمی شود.

این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر در ادامه به تعدادی از الزامات پرکردن شکاف دانش و صنعت در کشور اشاره کرد و گفت: یکی از این الزامات رقابت پذیری است به این معنا که باید زمینه رقابت سالم فراهم شود. دیگر اینکه تحقیقات باید به دور از تقلب و مدرک گرایی باشد. چون با اینها تولیدی صورت نمی گیرد. بعد دیگر نوآوری است که شما بتوانید هم آموزش و هم تحقیقات را نوآورانه طراحی کنید. موضوع دیگر سرمایه گذاری است. باید در زمینه تحقیقات خصوصا R&D سرمایه گذاری کرد. اگر این سرمایه گذاری توسط بخش خصوصی انجام شود بهترین کار است چون رقابت پذیری هم در آن لحاظ خواهد شد. البته این سرمایه گذاری می تواند دولتی و حتی بین المللی هم باشد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا با این نظر که یک بی اعتمادی بین صنعت و دانشگاه در کشور ما وجود دارد، موافقید؟ متذکر شد: اصلا موافق نیستم. صنعت ما قطعا می خواهد از سرمایه اش سود بیشتری به دست بیاورد. این عدم توانمندی ما دانشگاهیان است که صنعت را به سمت دانشگاه نمی کشاند نه بی اعتمادی. صنعت ما بلند می شود می رود کره که یک تکنولوژی را بیاورد در حالی که دانشگاه های ما جوری طراحی نشده اند که بتوانند به صنعت کمک کنند و به نظر من تقصیر از مدیریت دولت است.

مضطرزاده در پایان خاطرنشان کرد: من فکر نمی کنم که دانشگاه از نیازهای بخش صنعت بی اطلاع باشد چراکه این نیازها را همه افراد جامعه هم می دانند. به قول معروف: «چشم بگشا که جلوه دلدار / به تجلی است از در و دیوار». متاسفانه دانشگاه ها جوری طراحی شده اند و سیاستگذاری در زمینه صنعت به نحوی است که او برود از خارجی ها خرید کند و ما هم برویم برای کس دیگری کار کنیم.