پژوهشگران دانشگاه نیو سوت ولز استرالیا به سرپرستی مارک تاناکا در حال بررسی تاثیر کشف آتش توسط انسان بر روند سلامت جسمی وی هستند. در این مطالعات مشخص شد که بدن انسان پس از استفاده از آتش و مهار آن به نسبت دوران قبلی، ضعیف تر شده و این موضوع به ویژه در رابطه با برخی بیماری های کشنده مانند سل، بیشتر است.
در این مطالعات مشخص شد که بدن انسان پس از استفاده از آتش و مهار آن به نسبت دوران قبلی، ضعیف تر شده و این موضوع به ویژه در رابطه با برخی بیماری های کشنده مانند سل، بیشتر است.
در این مطالعات، پژوهشگران از مدل های ریاضی برای بررسی عامل بیماری زای Mycobacterium tuberculosis استفاده کردند که به صورت عادی در خاک یا آب زندگی کرده و کاملا بی خطر است اما در هنگام ورود به بدن انسان می تواند تبدیل به عاملی بیماری زا شده و بین افراد منتقل شود. مارک تاناکا و همکارانش در مطالعات خود دریافتند که اضافه کردن آتش به این معادله سبب افزایش احتمال جهش ژنتیکی در عوامل بیماری زا شده و همنشینی و مجاورت انسان های اولیه در کنار آتش می توانسته به دلیل وجود دود زیاد ناشی از احتراق ناقص و سوختن چوب های مرطوب، ریه این افراد را تحریک و مستعد بیماری های بیشتری کند که قابلیت سرایت به سایر افراد را دارد.
پژوهشگران همچنین اعتقاد دارند اگرچه کشف آتش و مهار آن توسط بشر بسیار مهم بوده و نقطه عطفی در تاریخ زندگی انسان محسوب می شود اما در کنار این موارد باید به آسیب های ناشی از این موضوع نیز توجه کرد. بر این اساس همچنین مشخص شد که انسان های اولیه پس از کشف آتش، مدت زمان بیشتری را در کنار یک دیگر به صورت گروه های حلقه زده در اطراف آتش به سر می بردند و این موضوع خود می توانست عامل مهم دیگری در افزایش سرعت انتقال بیماری بین آن ها محسوب شود.
مارک تاناکا در این مورد می گوید: ممکن است موارد متعددی از انتقال بیماری ها در بین انسان های اولیه رخ داده باشد که منجر به همه گیری گسترده نشود اما سرانجام قطعا برخی از عوامل بیماری زا می توانستند با پشت سر گذاشتن یک جهش ژنتیکی، تبدیل به عاملی خطرناک شده و بسیاری از افراد را مبتلا کنند.
منبع: abc
ترجمه: فاطمه کردی
No tags for this post.