بدون تردید یکی از کاربردی ترین و در عین حال ساده ترین ابزارهایی که انسان های باستانی در دوران پیش از یکجانشینی از آن برای انجام کارهای مختلف استفاده می کردند؛ طناب بود. تا کنون آثار و شواهد متعددی از وجود طناب در دوران استقرار شکارچیان جمع آوری کننده غذا در قاره اروپا که پیش از شروع کشاورزی است؛ به دست آمده و این شواهد شامل اثر و نقش طناب های بافته شده روی گل پخته، نسج و الیاف مربوط به این طناب ها در اثار باقی مانده از عصر یخبندان و شواهد باستان شناسی دیگری که در کاوش های مختلف کشف شده، می شود.
تیمی مشترک از پژوهشگران دانشگاه های توبینگن و لیژ با بررسی شواهد و آثار باقی مانده از دوران پارینه سنگی و انسان های شکارچی و جمع آوری کننده غذا، دریافتند که انسان های دوران پارینه سنگی از عاج ماموت ها به عنوان ابزاری برای بافتن طناب استفاده کرده و الیاف گیاهی را به طناب تبدیل می کردند.
به تازگی تیمی مشترک از پژوهشگران دانشگاه های توبینگن و لیژ با بررسی شواهد و آثار باقی مانده از دوران پارینه سنگی و انسان های شکارچی و جمع آوری کننده غذا، دریافتند که انسان های دوران پارینه سنگی از عاج ماموت ها به عنوان ابزاری برای بافتن طناب استفاده کرده و الیاف گیاهی را به طناب تبدیل می کردند.
سرپرستی این تیم پژوهشی بر عهده نیکولاس کنراد قرار داشته و این پژوهشگران موفق به کشف یک ابزار طناب سازی 40 هزار ساله در غار هوهل فلس Hohle Fels شدند که در آن حفره ای با برش های مارپیچی وجود داشت. این وسیله برای بافت الیفاف گیاهی و ساخت طناب کاربرد داشته است.
در ادامه این مطالعات، ویرلا روتز از اعضای تیم پژوهشی فوق موفق شد با استفاده از الیاف گیاهان مجاور این غار و بهره گیری از ابزار فوق الذکر، طنابی مشابه طناب های دوران باستان ساخته و کاربردی بودن ابزار فوق را به اثبات برساند. گفتنی است پیش از این ابزارهای مشابهی در سایر سایت ها و محوطه های مربوط به دوران پارینه سنگی کشف شده بود که از سوی پژوهشگران با عنوان آلات موسیقی یا تزئینات هنری معرفی شده بودند اما بر اساس این مطالعات مشخص شد که این وسیله ویژه، با هدف ساخت طناب ابداع شده بود.
منبع: archaeology
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.