نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد:فولیکول های مو ممکن است دارای خواص شگفت انگیز ترمیم زخم باشند. این فولیکول ها با پتانسیل جلوگیری از ایجاد زخم های مادام العمر که می تواند به اعتماد به نفس فرد آسیب بزند، زمینه ساز ارائه درمان های نوین است.
به گزارش سیناپرس، مطالعات انجام شده توسط کالج امپریال لندن نشان می دهد: زخم های درمان شده با پیوند فولیکول مو، عملکردی مشابه با پوست آسیب ندیده داشته و با تولید سلول های جدید، رگ های خونی سالم ایجاد کرده و ضمن بیان ژن، اقدام به بازسازی خود از طریق کلاژن کردند.
دکتر فرانسیسکو جیمنز، جراح ارشد پیوند مو در کلینیک مدیتکنیا و استادیار پژوهشی دانشگاه فرناندو پسوا کاناریاس، در گران کاناریای اسپانیا، در این رابطه میگوید: حدود ۱۰۰ میلیون نفر در سال فقط در کشورهای پردرآمد، عمدتاً در نتیجه جراحیها، دچار زخم های موسوم به اسکار میشوند. البته آمار جهانی اسکار بسیار بیشتر بوده و شامل زخم های گسترده ای است که پس از سوختگی و آسیب های تروماتیک ایجاد می شود. مطالعات ما راه های جدیدی را برای درمان این زخم ها باز کرده و حتی می تواند رویکرد ما را برای پیشگیری از آنها تغییر دهد.
پیوند فولیکول مو چگونه می تواند مراقبت از زخم را بهبود بخشد؟
بافت اسکار در پوست فاقد مو، غدد عرق، عروق خونی و اعصاب به وجود آمده که همگی برای تنظیم مناسب دمای بدن و همچنین درد و تشخیص کلی حسی مورد نیاز است. زخم های ایجاد شده روی پوست همچنین می تواند توانایی حرکتی را مختل کرده و در نتیجه باعث ایجاد استرس و ناراحتی برای فرد شود.
از سوی دیگر، پوست صدمه نخورده دائماً با کمک فولیکول مو در حال بازسازی است. یافته های جدید نشان می دهد، موهای روی پوست به بهبود سریع تر زخم ها کمک می کند و در گذشته، پیوند مو نتایجی مطابق با این تصور را به همراه داشته است. به گزارش سیناپرس،برای بررسی این موضوع تیمی از محققان این فرضیه را مطرح کردند که پیوند فولیکول مو می تواند آن را به گونه ای ایجاد کند که اسکارها نیز بتوانند خود را بازسازی کنند.
پژوهشگران برای بررسی دقیق تر این موضوع، آزمایشات خود را بر روی سه داوطلب انجام دادند و فولیکول های مو را به جای زخم های بالغ روی پوست سر خود در سال ۲۰۱۷ پیوند زدند. آنها رایج ترین نوع زخم های اسکار را انتخاب کردند که اسکارهای نرموتروفیک نام دارد که اغلب پس از جراحی ایجاد می شود.
محققان سپس با استفاده از یک میکروسکوپ، نمونه برداری هایی به ضخامت ۳ میلی متر از جای زخم ها را درست قبل از پیوند و سپس دوباره در ماههای دوم، چهارم و ششم برداشته و از آن ها تصویربرداری کردند. به گزارش سیناپرس، در پی بررسی این اطلاعات مشخص شد که این اسکارها تغییر قابل توجهی در بافت زخم و پوست ایجاد کرده و خواص پوست سالم را در سطح ژنتیکی و ساختاری تطبیق داده اند.
به طور خاص، پژوهشگران دریافتند: اسکارها ۷۱۹ ژن را در مقایسه با یکدیگر متفاوت بیان می کنند و رشد سلول ها و عروق خونی را تشویق می کنند.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی npj Regenerative Medicine منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.