یافته های یک مطالعه جدید نشان می دهد:جلبک ها می توانند به بهبود سریع‌تر زخم های گوشتی کمک کنند.
به گزارش سیناپرس،در این رابطه دانشمندان دانشگاه سونگ کیونکوان در کره جنوبی دریافتند: ذرات ریز از یک جلبک آب شیرین به نام Euglena gracilis می تواند به تکثیر و مهاجرت در سلول های پوست کمک کرده و این دو فرآیند به بهبود زخم ها کمک می کنند. جلبک ها همچنین به بدن کمک کردند کلاژن بیشتری تولید کند که حدود ۸۰ درصد پوست ما را تشکیل می دهد.
به گفته پژوهشگران آزمایش ترمیم زخم نیز نتایج مثبتی ایجاد کرد. محققان می گویند: این خاصیت به این دلیل است که این ماده بتا گلوکان را آزاد می کند که می تواند به سیستم ایمنی کمک کند تا خود را تنظیم کرده و به بازسازی بدن بیانجامد. بتا گلوکان ها همچنین حاوی آنتی اکسیدان هایی هستند که به طور گسترده در محصولات مراقبت از پوست استفاده می شود.
تیم تحقیقاتی کره جنوبی می گوید: وزیکول های خارج سلولی که از سلول های حیوانی آزاد می شوند، می توانند به طور مستقیم برای اهداف پزشکی مانند کمک به سرکوب سلول های سرطانی در افراد مبتلا به سرطان خون به بدن منتقل شوند. با این حال، آنها به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته اند زیرا ممکن است آلوده شوند.
دانشمندان معتقدند: جلبک ها و سایر سلول های غیر حیوانی یک جایگزین بالقوه هستند، اما غشای سلولی قوی دارند که به این معنی است که شکافتن و ترکیب مجدد برای ساخت وزیکول های خارج سلولی دشوار است.
محققان به ویژه مشتاق بودند تا وزیکول های خارج سلولی را از Euglena gracilis استخراج کنند، زیرا غشای سلولی نسبتاً نرمی دارد و می توان مقادیر زیادی از آن را بدون خطر عفونت ویروسی کشت داد. این جلبک همچنین حاوی مقدار زیادی پارامیلون است که یک بتا گلوکان بوده که برای تنظیم سیستم ایمنی، تحریک بازسازی در بدن و همچنین حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان مفید است.
بتا گلوکان ها به بازسازی پوست آسیب دیده کمک می کنند و می توان وزیکول های خارج سلولی از جلبک ها را برای کمک به رساندن بتا گلوکان به سلول های پوست استخراج کرد.
به گزارش سیناپرس، محققان این مطالعه در یک بیانیه رسانه ای اعلام کردند که انتظار می رود این روش برای سلول های دیگر نیز اعمال شود، در نتیجه امکان طراحی انواع جدیدی از وزیکول های خارج سلولی را فراهم می کند که برای درمان های پوستی و مراقبت در صنایع دارویی و آرایشی قابل استفاده هستند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در مجله Advanced Materials Interfaces منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.