از قدیم اعتقاد بر این بود که نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در مقایسه با نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند کمتر دچار بیماری‌های آلرژیک مانند اگزما و آلرژی‌های غذایی می‌شوند، اما دلیل این امر به طور کامل شناخته نشده است.
به گزارش سینا پرس فارس، مطالعه ای که اخیر توسط کالج پزشکی پن ایالتی انجام شده نشان داده است که مولکول های کوچک موجود در اکثر شیر مادر ممکن است به کاهش خطر ابتلای نوزادان به شرایط آلرژیک مانند درماتیت آتوپیک و آلرژی غذایی کمک کند.
محققان بر این باورند که این کشف می‌تواند منجر به راهبردهایی برای مادران شود، مانند ترویج تغذیه با شیر مادر یا مداخلات رژیم غذایی و ورزش، تا احتمال ابتلای نوزادانشان به آلرژی را کاهش دهد.
شرایط آتوپیک، از جمله آلرژی های غذایی، آسم و درماتیت آتوپیک، تقریباً یک سوم کودکان را به دلیل فعال شدن نامناسب سیستم ایمنی بدن در برابر قرار گرفتن در معرض محیط تحت تأثیر قرار می دهد.
دکتر استیون هیکس، دانشیار اطفال و متخصص اطفال در بیمارستان کودکان بهداشت ایالت پن، می گوید: «شیرخوارانی که بیش از سه ماه شیر می دهند ممکن است خطر کمتری برای این شرایط داشته باشند، اما ما به طور کامل بیولوژی پشت این موضوع را درک نمی کنیم.
تحقیقات هیکس بر رابطه بین محیط، زیست شناسی و رشد عصبی و رشد در کودکان متمرکز است. مطالعات قبلی او نشان می‌دهد که چگونه اسیدهای میکرو ریبونوکلئیک (miRNA)، مولکول‌های کوچکی که می‌توانند بیان ژن را در سرتاسر بدن تنظیم کنند، می‌توانند برای تشخیص بیماری‌های خاص مانند ضربه مغزی یا اوتیسم استفاده شوند.
هیکس می گوید: «نزدیک به 1000 نوع مختلف miRNA در شیر مادر انسان وجود دارد و ترکیب آن به دلیل ویژگی های مادری مانند وزن، رژیم غذایی و ژنتیک متفاوت است. ما فرض کردیم که چهار مورد از این miRNAها می‌توانند اثر محافظتی در برابر آلرژی‌های نوزادان بر اساس تحقیقات قبلی که نشان‌دهنده ارتباط بین این miRNAها و برخی شرایط آلرژیک بود، داشته باشند.
محققان 163 مادر را که قصد داشتند حداقل به مدت 4 ماه با شیر مادر تغذیه کنند و نوزادان آنها از بدو تولد تا 12 ماهگی را دنبال کردند. آنها مدت زمان شیردهی هر نوزاد را ردیابی کردند و ترکیب miRNA شیر مادر هر مادر را در طول دوره شیردهی (0، 4 و 16 هفته) اندازه گرفتند. این تیم میزان miRNA های خاص مصرف شده توسط نوزادان را بر اساس الگوهای گزارش شده شیردهی و غلظت miRNA های خاص در نمونه های شیر مادر محاسبه کردند. محققان در طول مطالعه، نوزادان را از نظر درماتیت آتوپیک، آلرژی های غذایی و خس خس سینه ارزیابی کردند.
از نوزادان مورد مطالعه، 41 نفر (25%) دچار درماتیت آتوپیک، 33 (20%) آلرژی غذایی و 10 (6%) خس سینه داشتند. نوزادانی که آتوپی نداشتند، به طور متوسط مقادیر بیشتری از miRNA-375-3p (miR-375) را در شیر مادرشان نسبت به نوزادانی که آتوپی داشتند، مصرف کردند. هیچ تفاوت دیگری در صفات مادری، صفات نوزادی یا قرار گرفتن در معرض محیطی بین نوزادان مبتلا به آتوپی و نوزادان بدون آتوپی وجود نداشت.
محققان همچنین دریافتند که سطح این miRNA در طول دوره شیردهی افزایش یافته و مادرانی که شاخص توده بدنی کمتری دارند، غلظت miR-375 بالاتری دارند. نتایج اخیراً در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است.
هیکس گفت: «این واقعیت که محتوای miR-375 در طول دوره شیردهی افزایش یافته است، ممکن است توضیح دهد که چرا تغذیه مداوم با شیر مادر با کاهش آتوپی در برخی مطالعات مرتبط بوده است.
وی خاطرنشان کرد که بیشترین افزایش miR-375 در ماه اول پس از تولد اتفاق افتاد، اما روند صعودی بین ماه های اول تا چهارم ادامه داشت. برخلاف شیر خشک که حاوی miRNA های انسانی نیست، miR-375 در بیش از 99 درصد نمونه های شیر انسان وجود دارد و کمتر از 1 درصد از کل miRNA های موجود در شیر مادر را تشکیل می دهد.
مترجم: فتانه حق پرست
منبع: scitechdaily