مغز انسان روش جالبی برای پردازش دور یا نزدیک بودن یک شیء را نسبت به ما در فضا دارد. در حقیقت درک مغزی انسان از فضای اطراف خود همواره در حال گسترش بوده و با افزایش سن، دستخوش تغییر می شود.
به گزارش سیناپرس، درک ما از محیط اطرافمان تابع فعالیت و عملکرد مغز ما است. برای مثال در یک شب مهتابی به بیرون از ماشین خود نگاه کنید. به احتمال زیاد به نظر می رسد که ماه در کنار شما در حال حرکت است. نتایج یک مطالعه جدید در حوزه علوم اعصاب نشان می دهد که چرا ناحیه حافظه مغز ما تصاویر دور و نزدیک را درک کرده و چگونه این اغراق ها می توانند با افزایش سن ارتباطات مغزی بیشتری ایجاد کند.
هیپوکامپ ناحیه ای از مغز است که در یادگیری و حافظه نقش دارد. در این مطالعه جدید، محققان دریافتند: نورون های مرتبط با برنامه ریزی، حافظه و ناوبری فضایی، فضا را در مغز ما به شکل هندسی غیرخطی تبدیل می کند. به همین دلیل است که در هنگام حرکت با خودرو، احساس می کنید ماه با شما در حال حرکت است.
گفتنی است، ماه در واقع به هیچ کجا حرکت نمی کند و اندازه آن به دلیل دور بودن بسیار تحریف شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که اندازه تصویر با صرف زمان بیشتر در یک مکان افزایش می یابد. از سوی دیگر اندازه ای که مغز ما از اشیا درک می کند نیز مستقیماً به میزان اطلاعاتی که می تواند توسط مغز پردازش شود مرتبط است.
محققان با شگفتی دریافتند: مغزهای جوان تر ممکن است به احتمال بیشتری فضا را به روشی خطی درک کنند. با تجربیات جدید، هیپوکامپ قادر است ارتباطات عصبی خود را اصلاح کرده و اطلاعات بیشتری را در مورد تصویر پردازش کند.
به گزارش سیناپرس، درک چگونگی پردازش شبکه های عصبی در مغز و ناوبری فضایی می تواند به مطالعه اختلالات عصبی شناختی کمک کند. به عنوان مثال، بیماری آلزایمر یکی از شرایطی است که در آن هیپوکامپ یکی از اولین مناطق مغزی است که تخریب شده و این موضوع بر حافظه فرد تأثیر می گذارد.
پژوهشگران این تیم تحقیقاتی از روشهای محاسباتی پیشرفته ای برای درک نحوه عملکرد مغز استفاده کردند. یکی از این تکنیکها استفاده از هندسه برای تشریح سیگنالهای بیولوژیکی است.
محققان در این پژوهش، اطلاعات خود را از طریق موش هایی که زمان خود را صرف کاوش در یک محیط جدید می کردند، جمع آوری کردند. این یافته ها نشان داد هر چه موش آهسته تر و زمان بیشتری را در یک منطقه سپری کند، اطلاعات بیشتری در مورد فضای اطراف خود به دست می آورد. این فعالیت به نوبه خود باعث گسترش و رشد عصبی آن ها شد.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Neuroscience منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
No tags for this post.