به گزارش سیناپرس همدان، پژوهشی به سرپرستی دانشیاردکتر داک دونگ، برای اولین بار نشان داد که اثرات سندرم آلاژیل، یک اختلال ژنتیکی غیرقابل درمان که بر کبد تأثیر می گذارد، می تواند با یک دارو معکوس شود. این مطالعه که در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است، پتانسیل تغییر درمان این بیماری نادر را دارد و همچنین ممکن است پیامدهایی برای بیماری‌های رایج‌تر داشته باشد. سندرم آلاژیل به طور گسترده به عنوان یک بیماری لاعلاج در نظر گرفته می شود، اما ما معتقدیم که در راه تغییر آن هستیم. آزمایشات بالینی و نتایج ما برای اولین بار اثربخشی آن را نشان می دهد.
سالانه بیش از 4000 نوزاد مبتلا به سندرم آلاژیل به دنیا می آیند که ناشی از جهشی است که از تشکیل و بازسازی مجاری صفراوی در کبد جلوگیری می کند. کودکان مبتلا به سندرم آلاژیل اغلب به پیوند کبد نیاز دارند، اما کبد اهدایی محدود است و همه کودکان مبتلا به سندرم آلاژیل واجد شرایط نیستند. بدون پیوند، این بیماری 75 درصد مرگ و میر در اواخر نوجوانی دارد.
روبرتا اسمیت، رئیس CNMT، رئیس اتحادیه سندرم آلاژیل، می‌گوید: داک و تیمش به تحقیقات هیجان‌انگیز در مورد سندرم آلاژیل ادامه می‌دهند، و این پیشرفت‌ها مطمئناً به خانواده‌هایی که با این اختلال بسیار پیچیده و پیچیده زندگی می‌کنند امیدوار می‌کند. از کار داک است و او را به عنوان یک دانشمند متعهد و متعهد می شناسند که مشتاق است سوزن را یک قدم نزدیک تر به سمت درمان حرکت دهد.
داروی جدید آنها به نام NoRA1، مسیر Notch را فعال می کند، یک سیستم سیگنال دهی سلول به سلول که تقریباً در همه حیوانات وجود دارد. سیگنالینگ Notch به سازماندهی فرآیندهای بیولوژیکی اساسی کمک می کند و علاوه بر سندرم آلاژیل در بسیاری از بیماری ها نقش دارد. در کودکان مبتلا به سندرم آلاژیل، یک جهش ژنتیکی باعث کاهش سیگنال دهی Notch می شود که منجر به رشد و بازسازی ضعیف مجرای کبدی می شود.
محققان دریافتند که در حیواناتی که جهش در همان ژن مبتلا به سندرم آلاژیل دارند، NoRA1 سیگنال‌دهی Notch را افزایش می‌دهد و سلول‌های مجرای را تحریک می‌کند تا در کبد بازسازی و دوباره جمع‌شوند، آسیب کبدی را معکوس کرده و بقا رابیشتر می کند.
چنگجیان ژائو، نویسنده اول، محقق پسا دکترا در آزمایشگاه دونگ، می گوید: کبد به دلیل ظرفیت بالای خود برای بازسازی شناخته شده است، اما این اتفاق در اکثر کودکان مبتلا به سندرم آلاژیل به دلیل اختلال در سیگنال دهی ناچ رخ نمی دهد. تحقیقات ما نشان می دهد که تحریک کردن مسیر Notch به سمت بالا با دارو می تواند برای بازگرداندن پتانسیل طبیعی بازسازی کبد کافی باشد.
محققان در حال حاضر در حال آزمایش این دارو بر روی کبدهای مینیاتوری هستند که در آزمایشگاه با سلول های بنیادی مشتق شده از سلول های بیماران Alagille کشت شده اند.
دونگ گفت : به‌جای اینکه سلول‌ها را مجبور به انجام کاری غیرعادی کنیم، فقط یک فرآیند بازسازی طبیعی را تشویق می‌کنیم، بنابراین من خوش‌بین هستم که این یک درمان مؤثر برای سندرم آلاژیل باشد.
دونگ همچنین در حال انجام اقداماتی برای تشکیل یک شرکت نوپا برای هدایت این دارو به سمت آزمایشات بالینی است. شرکت جدید در ابتدا بر روی سندرم آلاژیل تمرکز خواهد کرد، اما همچنین قصد دارد این دارو را برای سایر بیماری‌های شایع‌تر، از جمله سرطان‌های خاص، توسعه دهد.
نویسندگان دیگر این مطالعه عبارتند از: جاناتان ماتالونگا، جوزف جی. لنکمن، شیو کوما و کیت پی. گیتس، سنفورد برنهام پربیس. لو لیو، چائوسین شیائو، چونگ چن و بی سن دینگ، دانشگاه سیچوان و آزمایشگاه پزشکی ارگانوئیدی چنگدو؛ جیای هی، آلیسا گریوز و یان هویسکن، موسسه تحقیقاتی مورگریج. میزوکی آزوما، دانشگاه کانزاس
منبع :medicalxpress
مترجم: سید سپهر ارومیهء