درمان دیابت نوع ۱ با یک ایمپلنت کوچک
به گزارش سیناپرس، در یک پیشرفت هیجان انگیز برای بیماران دیابتی، تیمی از محققان آمریکایی با یک ایمپلنت به اندازه سکه علائم دیابت نوع ۱ را در موش ها از بین بردند.
محققان امیدوارند که این تحقیقات طی چند سال آینده منجر به آزمایشات انسانی شود. این دستگاه که به آرامی مواد درمانی را در بدن آزاد می کند، می تواند روزی تبدیل به درمان ایمن تر و راحت تری برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باشد.
دیابت نوع ۱، نوع کمتر شایع دیابت، به دلیل حمله سیستم ایمنی بدن و تخریب سلول های لوزالمعده که انسولین را می سازند، ایجاد می شود. بدون انسولین کافی، سطح قند خون را نمی توان کنترل کرد و باعث ایجاد عوارض جانبی مختلفی می شود. در حال حاضر درمانی برای دیابت نوع ۱ وجود ندارد و معمولاً با تزریق روزانه انسولین و نظارت دقیق بر مصرف غذا کنترل می شود. گفتنی است که در موارد شدید، افراد ممکن است به پیوند پانکراس یا کبد یا پیوند سلول های سازنده انسولین نیاز داشته باشند.
پس از آن بیماران باید تا پایان عمر خود از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کنند تا بدن پیوند را پس نزند و این موضوع بیماران را در معرض خطر بیماری های عفونی قرار می دهد.
این دستگاه، به نام Neovascularized Implantable Cell Homing and Encapsulation (NICHE) با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی موضعی با این مشکل مقابله می کند. این دستگاه زیر پوست نشسته و به آرامی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را آزاد می کند که بر روی نواحی اطراف تاثیر گذارده اما در بقیه قسمت های بدن کار نمی کنند. همچنین دارای یک مخزن برای سلول ها است.
این فن آوری از رزینها، منافذ ریز و نانوسیالها برای حفظ سلامت سلولهای جزایر در حین ذخیره و آزادسازی سرکوب کنندههای ایمنی استفاده می کند. وقتی این دستگاه ۲.۵ سانتیمتری روی موشها و میمون ها آزمایش شد، علائم دیابت را سرکوب کرد بدون اینکه باعث ضعف سلول های جزایر شود.
این دستگاه در حال حاضر باید هر ماه دوباره با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پر شود، اما محققان معتقدند که می توانند آن را به گونه ای بهبود بخشند که فقط هر شش ماه یک بار نیاز به پر کردن مجدد داشته باشد.
در این رابطه دکتر الساندرو گراتونی (Alessandro Grattoni) پژوهشگر ارشد این مطالعه و رئیس بخش نانوپزشکی در موسسه تحقیقاتی متدیست هیوستون، می گوید: یک نتیجه کلیدی از تحقیقات ما این است که سرکوب سیستم ایمنی موضعی برای پیوند سلول مؤثر است. این دستگاه می تواند نحوه مدیریت بیماری را تغییر داده و تأثیر زیادی بر اثربخشی درمان و بهبود کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.
به گزارش سیناپرس، محققان در حال کار بر روی طیف وسیعی از مطالعات برای بهبود کارآیی این دستگاه و آماده سازی آن برای آزمایشات انسانی هستند. پژوهشگران امیدوارند تا سه سال دیگر دستگاه خود را روی انسان آزمایش کنند.
شرح کامل پژوهش فوق در مجله تخصصی Nature Communications شرح داده شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.