به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، اصغر مبارکی افزود: این فسیل اولین بار در زمان حفاری معدن شن و ماسه روستای فولادلو از توابع شهرستان بیله سوار کشف شد و به اداره میراث فرهنگی شهرستان انتفال یافت و پس از مکاتبه و اخذ مجوز از فرمانداری شهرستان، فسیل ماموت به اداره کل محیط زیست اردبیل تحویل داده شد.
مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: قطعات فسیل پیدا شده شامل بخش هایی از جمجمه اعم از قسمت های آهیانه ای، پیشانی، حفرات بینی و بخشی از جلوی آرواره است که ریشه عاج ها یا دندان های پیش دوم نیز در داخل آن قابل مشاهده است، بخشی از عاج این نمونه نیز به صورت جداگانه یافت شده است.
مبارکی افزود: از آنجائی که دندان های آسیای این نمونه نامشخص است، شناسایی دقیق آن نیاز به بررسی دقیق استخوان شناسی و سن سنجی دارد.
مدیرکل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: بر اساس شواهدی همچون موقعیت چینه شناسی این آثار که به نظر می رسد متعلق به افق های بالایی نهشته های کواترنر است، لذا سن خیلی قدیمی برای آنها نمی توان تصور کرد و با توجه به اطلاعات موجود از نمونه هایی که سه دهه اخیر در این ناحیه پیدا شده اند و احتمال قرابت این آثار با یکدیگر، می توان آنها را از گروه ماموتهای جنوبی/ استپی ( ماموتهای بدون پشم) دانست، این حیوانات گیاهخوار بوده و در مناطقی از ایران و ترکیه می زیسته است.
ماموت به انگلیسی Mammoth، پستانداران گیاهخوار و منقرض شده و گونه ای فیل فسیل شده هستند که با فیل های امروزی نسبت دارند و در آغاز دوران چهارم زمین شناسی از 4/8 میلیون سال پیش تا 4500 سال پیش، بعد از انقراض دایناسورها در اروپا و شمال آسیا همانند سیبری می زیسته و بدنش از موهای بلند پوشیده بوده و عاج طویل و پیچداری داشته است.