بارورسازی ابرها توان برطرف کردن مشکلات آب کشور را ندارد

سیناپرس: دکتر اسماعیل کهرم در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با انتقاد از طرح دوباره بحث بارورسازی ابرها در کشور، گفت: چند سال است راجع به بارورسازی ابرها در کشور صحبت می شود اما آیا تاکنون این اقدام انجام نگرفته است؟ به نظر می رسد که بحث بارورسازی ابرها اشکالی دارد که این کار تا به حال توفیقی صورت نگرفته است. بارورسازی ابرها در جهان یک مساله علمی بوده است. یعنی هواپیما باید برود و بالای ابرها پرواز کند. کلرور و یا یدور نقره را به صورت پودر با دستگاه های معینی، روی ابرها بریزد – نقره ای که خود فلز گرانقیمتی است – تا اینکه درجه برودت ابر آنقدر پایین بیاید که شروع به باریدن کند.

 

کهرم افزود: بحث بارورسازی ابرها به چند عامل بستگی دارد. اول اینکه این ابر باید برود و در جای مشخصی قرار بگیرد. دوم اینکه همانجا بایستد. سوم اینکه تراکم آن در حدی باشد که پس از ریختن کلرور یا یدور نقره، توان بارش داشته باشد. به عبارت دیگر، این ابر باید در اثر وزش باد از منطقه ای که بارورسازی انجام گرفته، درست به منطقه مورد نظر – مثلا دریاچه ارومیه – منتقل شود و در آنجا توقف و شروع به بارش کند. چون به هرحال ما نمی خواهیم با صرف هزینه سنگین، ابر را بارور کنیم اما این ابر به جای اینکه در نقطه هدف ببارد، برود و روی کویر شروع به بارش کند.

 

مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست، تاکید کرد: عوامل خطا در بحث بارورسازی ابرها بسیار زیاد است و این کار بسیار هزینه بر است. بنابراین اقداماتی از این دست، هیچ وقت به نتیجه نخواهد رسید. به فرض، این اواخر بحث بارورسازی ابرها در مورد دریاچه ارومیه خیلی مطرح شده است. دریاچه ارومیه در زمان پرآبی، 37 میلیارد مترمکعب آب داشته است. بارورسازی ابرها مگر چه مقدار می تواند آب به دریاچه اضافه کند تا مشکل این دریاچه برطرف شود؟

وی با بیان اینکه اگر امکان بارورسازی ابرها وجود داشت، تاکنون انجام شده بود، خاطرنشان کرد: بارورسازی ابرها غیرممکن ترین و نامحتمل ترین اقدامی است که برای حل مشکلات آب کشور مطرح شده است. این کارها بیشتر جنبه علمی و آزمایشگاهی دارد برای آنکه اثبات شود چنین عملی میسر است اما مگر بارورسازی توان تولید چقدر آب دارد؟

کهرم با اشاره به اثرات زیست محیطی بحث بارورسازی ابرها، افزود: وقتی ابرها را به صورت مصنوعی وادار به بارش می کنند، این مساله باعث می شود که توان بارش ابر در پایین دست از بین برود. این موضوع درست مثل برداشتن آب از رودخانه هاست که می تواند آب مناطق پایین دست را کاهش دهد. بنابراین عوارض زیست محیطی اش می تواند این باشد که شما ابر را وادار به بارش در یک منطقه می کنید در حالی که شاید این ابر قرار بوده برود در منطقه ای دیگر و در یک جنگل یا یک تالاب ببارد.

مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست  در پایان گفت: به نظر من صرف بودجه برای این کار، پول دور ریختن است و این کار بهره ای ندارد چون ابرها گریزان تر از آن هستند که ما بتوانیم با این شیوه ها، آنها را ببارانیم. راه نجات ما کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی و مدرن کردن سیستم های آبیاری است. ما در حال حاضر از همان روشی برای آبیاری استفاده می کنیم که در زمان کورش کبیر هم استفاده می کردند! در صورتی که الان آبیاری بارانی و قطره ای آمده است که راندمان بسیار بالاتری نسبت به روش های آبیاری سطحی دارند.   

No tags for this post.