آنزیم نابودگر ویروس ها در بدن مقصر اصلی ایجاد سرطان است

یافته های جدید محققان نشان می دهد:پروتئینی که از بدن در برابر ویروس هایی مانند HIV محافظت می کند، در واقع یک شمشیر دو لبه است. یک مطالعه سلولی اخیر نشان داد که آنزیم APOBEC3G می تواند خطر سرطان را افزایش دهد.

به گزارش سیناپرس، مطالعات جدید محققان نشان می دهد نوعی انزیم دفاعی بدن که قابلیت نابودی ویروس ها را دارد می تواند عامل مهمی در ایجاد و رشد سلول های سرطانی باشد. تصور می شود این آنزیم با افزایش تعداد جهش ها در سلول های تومور به تشکیل سرطان کمک می کند. جهش‌ها به تنوع ژنتیکی تومورهای سرطان در اندامی مانند مثانه اجازه می‌ دهند که مقاوم تر شده و تخریبشان سخت شود.

بیشوی فالتاس، انکولوژیست و استادیار زیست شناسی سلولی و رشدی در مرکز پزشکی دانشگاه کرنل در این رابطه می گوید:‌ یافته های ما نشان می دهد که APOBEC3G سهم بزرگی در تکامل برخی سرطان ها از جمله مثانه داشته و باید به عنوان یک هدف برای استراتژی های درمانی آینده در نظر گرفته شود.

بررسی های انجام شده نشان می دهد آنزیم های APOBEC3G با جلوگیری از شبیه سازی ویروس ها، در دفع ویروس ها موثر هستند. آنها می توانند با جهش سیتوزین ها – حرف C در کد ژنتیکی – از تکثیر ویروس جلوگیری کنند. با این حال، این جهش‌ های سلولی می ‌توانند تغییرات پایداری در کد ژنتیکی ایجاد و مدت‌ ها پس از از بین رفتن ویروس خطاهایی را در سلول های بدن ایجاد کنند.

به گزارش سیناپرس، این ایده که آنزیم ها می توانند به شکل گیری سرطان کمک کنند حدود یک دهه پیش مطرح شد. تکنیک‌های جدید توالی‌یابی دی ان ای به زیست ‌شناسان اجازه می ‌دهد تا نگاه عمیق‌ تری به دی ان ای سلول‌ های سرطانی داشته باشند. طی مطالعه ای در سال ۲۰۱۶، دکتر فالتاس دریافت که بیشتر جهش ها در تومورهای مثانه مربوط به تغییرات ناشی از آنزیم های APOBEC3G است. علاوه بر این، به نظر می ‌رسد جهش ‌های ژنتیکی که این آنزیم تولید می ‌کند به بقای تومورها در طول شیمی ‌درمانی کمک کرده است.

یافته های قبلی نشان می دهد که سرطان ها از آنزیم های APOBEC3 برای ایجاد جهش های بیشتر استفاده می کنند و متاسفانه این جهش‌ها نه تنها باعث رشد سرطان می‌ شوند، بلکه ممکن است به جلوگیری از تشخیص سیستم ایمنی و داروهای سرطان نیز کمک کنند.

به گزارش سیناپرس، بررسی های جدید نشان می دهد که وجود این آنزیم خطر ابتلا به سرطان را در موش ها تقریباً دو برابر می کند. در این تحقیقات، دانشمندان از موش‌ ها برای آزمایش اینکه آیا APOBEC3G مستقیماً باعث ایجاد سرطان می‌شود یا خیر، استفاده کردند. آنها با حذف تنها آنزیم نوع APOBEC3 در موش، این بررسی را شروع کردند و در ادامه ژن APOBEC3G انسانی را جایگزین آن کردند. موش‌ها سپس در معرض یک ماده شیمیایی محرک سرطان مثانه قرار گرفتند که مشابه مواد موجود در دود سیگار است. نتایج نشان داد حدود یک سوم موش های حامل ژن انسانی و آنزیم فوق بر اثر سرطان مردند.

شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Cancer Research منتشر شده است.

مترجم: نداجوادهراتی

No tags for this post.