مقابله با بیابان زایی با تولید نانو پلیمرهای فوق جاذب آب

پژوهشگران مرکز رشد واحد فناور دانشگاه آزاد ایلام به منظور پیشگیری از بیابان زایی و خشکسالی موفق به تولید نانوپلیمرهای فوق جاذب آب شدند؛ این محصول طول ماندگاری پوشش گیاهی را افزایش می دهد و از ایجاد ریزگردها جلوگیری می کند.

دکتر حسین پیمان، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام در گفتگو با سیناپرس گفت: مرکز رشد واحد فناور این دانشگاه اکنون چند طرح پژوهشی تولید کرده است. عمده محصولات این واحد پیلمری هستند که اغلب بر اساس نیاز جامعه طراحی و تولید شده اند.

وی افزود: غشای پلیمری نانو فیلتراسیون اصلاح شده با نانو( ویژه تصفیه آب و پساب)، استخراج عصاره گیاهی با حلال فوق بحرانی، الیاف پلیمری اصلاح شده پایدار با نانو ذرات، نانو حامل دارویی هوشمند سوپر مغناطیسی ( ویژه درمان سرطان)، نانو پلیمر فوق جاذب آب (ویژه مقابله با بیابان زایی، کشاورزی و مرتع داری) و نانو کود هوشمند پلیمری تقویت شده با نانو ذرات فلزی از جمله محصولاتی هستند که توسط پژوهشگران این واحد تولید شده اند.

وی درخصوص طرح نانو پلیمر فوق جاذب آب گفت: بیابان زایی و خشکسالی از جمله معضلاتی است که امروزه کشور ما به آن مواجه است. در حال حاضر بسیاری از زمین های ایران به دلیل بارش کم باران بافت گیاهی خودشان را از دست داده اند. اهمیت این مساله باعث شد تا پژوهشگران این واحد نانو پلیمر فوق جاذب آب را طراحی کنند و در مقیاس آزمایشگاهی بسازند. هنگامی که این نانو پلیمر به خاک اضافه شود، در ایام تر سال می تواند مقدار زیادی آب در خود جذب کند و در ایام خشک نیز با رهایش آرام آب، طول ماندگاری پوشش گیاهی را افزایش دهد و از ایجاد ریزگردها جلوگیری کند.

وی درباره محصول نانو کود هوشمند نیز اظهارداشت: امروزه متاسفانه هنگامی که کشاورزان( به ویژه در مناطق شمالی) به زمین کود می زنند، کودها توسط جریان بسیار زیاد آب شسته شده و به لایه های زیرین زمین نفوذ پیدا می کند بنابراین هم کود از دسترس خاک خارج و هم آب های زیرزمینی آلوده می شود. درون حامل های کود هوشمند، کود تعبیه شده است که آرام رهایش پیدا می کند؛ با استفاده از این کود دیگر منابع آبی زیرزمینی آلوده نمی شود و مدت زمان زیادی نیز کود در اختیار گیاه قرار می گیرد و هر سال هم هنگام کاشت هر کشتی دیگر نیازی به کودپاشی نداریم.

وی به سیناپرس گفت: کاهش منابع آب زیرزمینی از دیگر معضلاتی است که اکنون در کشور با آن مواجه ایم. امروزه بیشتر منابع آب های زیرزمینی ما برای آب های شرب استفاده می شود. این مساله باعث کاهش میزان آب های زیرزمینی شده است از اینرو پژوهشگران این واحد اقدام به تولید غشای پلیمری نانو فیلتراسیون اصلاح شده با نانو کرده اند؛ با کمک این غشاها می توانیم مقدار بسیار زیادی از آب های زیرزمینی را تصفیه کنیم و به خطوط انتقال دهیم و به دست مصرف کننده برسانیم.

 پیمان به اهمیت تولید حامل های دارویی هوشمند پرداخت و خاطرنشان کرد: امروزه داروهای ضد سرطانی که استفاده می شوند از تکثیر سلول های سرطانی و همچنین سلول های بافت زنده ( که هیچ مشکلی ندارند) جلوگیری می کنند بنابراین افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، سایر بافت های بدن شان نیز لطمه می بیند. درون این حامل های هوشمند دارو تعبیه شده است. این حامل ها فقط در بافت سرطانی ( نه بافتت های سالم) دارو را آزاد می کنند به همین دلیل  اثر دارویی این حامل ها بیشتر می شود و سایر بافت ها نیز از اثر مخرب داروهای ضد سرطان در امان می مانند.

وی در پایان گفت: متاسفانه حلقه سرمایه گذار برای اتصال به تولید صنعتی در این طرح های تحقیقاتی مفقود مانده است امیدواریم با جذب سرمایه گذاران این طرح های پژوهشی نیز به نتیجه برسند.

گفتگو: فرزانه صدقی

No tags for this post.