البته شلیک لیزر اهداف کاملا علمی دارد. مریخنورد کنجکاوی از لیزر استفاده می‌کند تا ترکیبات شیمیایی سنگ‌ها و خاک مریخ را آنالیز کند. کنجکاوی به هدفش با لیزر ضربه می‌زند و سپس با استفاده از یک طیف‌سنج گاز تولید شده را به دقت بررسی می‌کند. این ابزار طول موج رنگ‌های پلاسمایی را که از ضربه‌ی لیزر ناشی شده، ثبت می‌کند. دانشمندان هم با استفاده از این داده‌ها مواد شیمیایی موجود در سنگ را تشخیص می‌دهند. خود لیزر کوچک است، اما می‌تواند با بیش از ۳۵۰ هزار شلیک مجزا ۱۴۰۰ هدف را در ۱۰ هزار مکان مورد ضربه قرار دهد.
قبلا همه‌ی هدف‌ها را باید دانشمندی در زمین انتخاب می‌کرد، اما حالا از نرم‌افزاری به نام AEGIS استفاده می‌کند تا کنجکاوی قربانیانش را انتخاب کند. این مریخنورد از چند دوربین استفاده می‌کند تا براساس معیارهایی که برایش از پیش تعیین شده، اهدافش را مشخص کند. این معیارها شامل اندازه‌ی صخره و سنگ یا میزان بازتاب آن می‌شود.
به گزارش مجله دیجی کالا،«تارا استلین»، مهندس رباتیک ناسا در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «استقلال کنجکاوی به خصوص در مواقعی که گرد هم‌آیی تیم دانشمندان مربوط به پروژه سخت یا غیرممکن است، بسیار مفید است.» به نظر می‌رسد همچنان دانشمندان ناسا باید کلید اصلی را بزنند، اما حداقل حالا کنجکاوی تصمیم می‌گیرد که چه اهدافی را انتخاب کند.
No tags for this post.