روسیه از طریق سایت خبری اسپاتنیک اعلام کرد که در حال ساخت یک مینی- شاتل رباتیک است؛ چیزی شبیه نسخه کوچک شده کنترل از راه دور ایستگاه فضایی بینالمللی که به بمبهای اتمی مجهز شده است.
هواپیمای رباتیک، همانند مینی- شاتل سرّی رباتیک ایکس۳۷بی نیروی هوایی آمریکا با سلاح اتمی پر خواهد شد و میتواند صرفاً ظرف مدت دو ساعت به هر مکانی در هر کجای جهان حمله نماید. ارتش روسیه میگوید این پروژه به خوبی در حال پیشرفت است و تا سال ۲۰۲۰ نهایی خواهد شد.
سرهنگ دوم آلکسی سولودونیکف به آژانس خبری بینالمللی روسیه گفت: «ایده این است که بمبافکن از یک پایگاه هوایی معمولی از زمین بلند میشود تا از حریم هوایی روسیه پاسداری کند. به محض دریافت فرمان وارد فضا شده، هدف را با سلاح اتمی مورد حمله قرار داده و سپس به پایگاه هوایی باز میگردد. من فکر میکنم به منظور اینکه این بمب افکن فضایی هسته ای یک هواگرد تهاجمی باشد، میزان جرم برخاست آن باید ۲۰ تا ۲۵ تن باشد. این بمب افکن فضایی هسته ای قادر است در حاکت راکت، به سرعت مافوق صوت دست یابد.»
بلوف یا واقعیت، یک فکر نگرانکننده
اسپانتیک توسط آژانس روسیا سگوندیا- که تحت تملک و مدیریت دولت روسیه است- اداره میشود و به جانبداری و اخبار تبلیغاتی کماعتبار شهرت دارد. با توجه به اینکه دولت روسیه این خبرگزاری را برای انتشار این خبر انتخاب کرده، حداقل میتوان گفت این خبر مشکوک است.
هرچند فارغ از اینکه این خبر یک بلوف باشد یا نه، فکر هواپیماهایی که قادرند با سرعت زیاد حمله اتمی انجام دهند، نشان از یک دوره جنگ جدید بوده و چیزی فراتر از «نگرانکننده» است. علاوه بر این، این موضوع نقض «پیمان فضایی ماورای جو» است که در سال ۱۹۶۷ توسط ۱۰۴ کشور از جمله روسیه امضا شده است.
پیمان فضایی ماورای جو: رنگ سبز نشان دهنده اعضا، رنگ زرد برای اعضایی که پیماننامه را امضا کرده اما هنوز به تصویب نرساندهاند، رنگ قرمز برای غیر- اعضا
این پیماننامه اعلام میکند که: «کشورها تحت هیچ عنوانی، سلاح اتمی یا سایر سلاح کشتار جمعی را در مدار یا روی اجرام آسمانی یا در ایستگاههای فضایی در جو قرار نخواهند داد.»
به گزارش فردانما،اسپانتیک گزارش میکند که موتور این بمب افکن فضایی هسته ای در مجمع فناوری نظامی بینالمللی ارتش ۲۰۱۶ که در سپتامبر سال جاری در مسکو برگزار خواهد شد به نمایش درخواهد آمد. تا آن زمان، ما امیدوار خواهیم بود که این خبر چیزی بیش از یک شگرد تبلیغاتی نباشد.
No tags for this post.